band ontstaan door het behooren of behoord hebben tot hetzelfde
corps, dat binnen Kilacadmons muren woont.
Wij doorleven nu, na zooveel jaren, nogmaals de emotie, on
dervonden bij de overreiking van het nieuwe vaandel, voortaan
óns vaandel, en voelen weer den trots ons doorgloeien, als we
voor het eerst met dat symbool van eenheid door de stad mar-
cheeren.
En als 's avonds de schitterend verlichte toren zijn gloed ver
in den omtrek uitzendt, dan beseffen wij hoe 't oog van de natie
gericht is naar Breda en naar de Koninklijke inrichting, waar
worden opgeleid zij, die zullen zweren die eenvoudige, maar in
hun beteekenis zoo veelomvattende woordentrouw aan de
Koningin, gehoorzaamheid aan de wetten, onderwerping aan de
krijgstucht
En intusschen werd er gefuifd, onder elkaar, met de reünisten,
's morgens, 's middags en 's avondsofficieele festiviteiten wis
selden af met onderlinge afspraken. Van het reunistendiner merk
ten wij weinig, maar niet minder vroolijk was de stemming op de
diners die de cadetten zelf in de hotels en restaurants van Breda dien
avond aanrichttenDe stiekumfuif viel eenigszins in het water,
doordat de Soos te klein bleek om de tientallen, zoo geen
honderdtallen, vroolijke en meer dan vroolijke reünisten, die van
hun feestdiner derwaarts togen, te bevatten, bij de opvoering van
de bijzonder geslaagde operette „Het turfschip van Breda" konden
de cadetten echter toonen, naast militaire eigenschappen ook
litteraire en acteurscapaciteiten te bezitten.
Bij de wandelrit bleek ons door het meerijden van de asymp-
totenkar, waarop zelfs generaals en hoofdofficieren hadden
plaats genomen, dat het oude geslacht der asymptoten aan de
K. M. A. nog niet behoeft te wanhopen aan zijn verdere carrière
En zeker mogen wij niet vergeten het militaire feest, op het
achterterrein van de K. M. A waar wij tot slot de roode partij,
bestaande uit mopperaars en pessimisten, die zooals de „onder
stelling" te lezen gaf, den varia uit de Cadettenalmanak van 1871.
„En het uitgemergeld rif stort rammelend in elkander
in vervulling wilden doen gaan, volgens de „opdracht" verdreven,
om na afloop van den veldslag omstuwd door de jubelende
reünisten en verder publiek het door ons kranig optreden be
houden kasteel weer binnen te trekken.
Als straks in Breda wederom wordt feest gevierd, zal menig
een van de deelnemers terugdenken aan de dagen van
het 75-jarig bestaan en onwillekeurig vergelijkingen maken. Laat
ons van harte hopen dat die in deze tijden van tornen aan traditie
en corpsgeest, van stuwen in een richting die, hoe goed ook
vaak bedoeld „naar aftakeling van den ouden Kilacadmonsgeest
moet leiden, niet in het nadeel van de thans voor de deur staande
feesten behoeft uit te vallen.
837
