lotswisselingen, vanaf den bouw in 1536 tot de laatste bestemmings wijziging in 1826, en de daarmede gepaard gaande verbouwing, werd een gordijn weggeschoven dat tot op dit oogenblik een groote schil derij voor ons aller oogen verborgen had gehouden. Een levensgroote schilderij van Hare Majesteit de Koningin. Onze Vorstin ontbrak toch nog aan de zoo beroemde portretten-rij der overige Vorsten uit het Huis van Oranje. De ledige plaats was op waardige wijze inge nomen, dank zij het geschenk van den Gouverneur, Kolonel Jhr. L. C. van den Brandeler. Die oogenblikken van plechtige stilte, wie zou ze ooit kunnen vergeten En dan de twee feestdagenNog veel herinneren we ons uit het rijke programma. Het meest is ons echter bijgebleven die prettige geest, die verbroedering tusschen reünisten en cadetten, als bewijs van een prettige herinnering aan den cadettentijd die alle vroegere Academie-bewoners bezielde. Als bewijs óók voor den hechten band die ons allen verbond en naar we hopen, ook altijd zal blijven binden. 30 April 1909. De meest vreugdevolle dag in vele jaren, de geboortedag van onze Prinses. Vele dagen vol spanning waren reeds voorbijen nog steeds geen bericht. Doch dien dertigsten April was het alsof een ieder voelde dat eindelijk de blijde tijding zou komen. Telkens vertelde iemand dat hij nu toch werkelijk kanonschoten had gehooid die de geboorte van een Prins of Prinses moesten aankondigen. Maar evenzoovele malen bleek de wensch de vader te zijn geweest van de gedachte. De eerste morgenles vlotte niet. Leeraar en leerlingen zenuw achtig, op het minste gerucht buiten, totaal afgeleid van het in behandeling zijnde onderwerp, voor I' 1 het sluitstuk van 7,5 Veld N. I., in de ons allen bekende artillerie-loods. Hoewel be langrijk genoeg, er was niemand die zich veel moeite gaf het geval te begrijpen. Aller gedachten waren bij een geheel andere zaak, nog belangrijker dan een kanon. En toen dan nog een oppasser binnen kwam met het bericht dat een trein uit de richting den Haag was binnengestoomd met een door middel van vlaggen en groen versierde locomotief, toen was het uit met lesgeven. Dat ging niet meer, en allen waren we het erover eens dat de berichtgeving ditmaal zeer veel te wenschen overliet. Na de 10 minuten pauze tusschen eerste en tweede les dacht niemand eraan naar de leslokalen te gaan. Alsof het afgesproken was stond het geheele Cadettencorps op het buitenplein ver zameld, allen turende naar den ouden Bredaschen toren, of de vlag dan nooit geheschen zou worden. En toen plotseling daar was het telegram! Een Prinses van Oranje geborenDaar ging de vlag omhoog op het oude Academiegebouw, plechtig, langzaam en statig. 844

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1928 | | pagina 31