lotswisselingen, vanaf den bouw in 1536 tot de laatste bestemmings
wijziging in 1826, en de daarmede gepaard gaande verbouwing, werd
een gordijn weggeschoven dat tot op dit oogenblik een groote schil
derij voor ons aller oogen verborgen had gehouden. Een levensgroote
schilderij van Hare Majesteit de Koningin. Onze Vorstin ontbrak toch
nog aan de zoo beroemde portretten-rij der overige Vorsten uit het
Huis van Oranje. De ledige plaats was op waardige wijze inge
nomen, dank zij het geschenk van den Gouverneur, Kolonel Jhr.
L. C. van den Brandeler. Die oogenblikken van plechtige stilte,
wie zou ze ooit kunnen vergeten
En dan de twee feestdagenNog veel herinneren we ons uit
het rijke programma. Het meest is ons echter bijgebleven die
prettige geest, die verbroedering tusschen reünisten en cadetten, als
bewijs van een prettige herinnering aan den cadettentijd die alle
vroegere Academie-bewoners bezielde. Als bewijs óók voor den
hechten band die ons allen verbond en naar we hopen, ook altijd
zal blijven binden.
30 April 1909. De meest vreugdevolle dag in vele jaren, de
geboortedag van onze Prinses.
Vele dagen vol spanning waren reeds voorbijen nog
steeds geen bericht. Doch dien dertigsten April was het alsof
een ieder voelde dat eindelijk de blijde tijding zou komen.
Telkens vertelde iemand dat hij nu toch werkelijk kanonschoten
had gehooid die de geboorte van een Prins of Prinses moesten
aankondigen. Maar evenzoovele malen bleek de wensch de vader
te zijn geweest van de gedachte.
De eerste morgenles vlotte niet. Leeraar en leerlingen zenuw
achtig, op het minste gerucht buiten, totaal afgeleid van het in
behandeling zijnde onderwerp, voor I' 1 het sluitstuk van 7,5
Veld N. I., in de ons allen bekende artillerie-loods. Hoewel be
langrijk genoeg, er was niemand die zich veel moeite gaf het
geval te begrijpen. Aller gedachten waren bij een geheel andere
zaak, nog belangrijker dan een kanon. En toen dan nog een
oppasser binnen kwam met het bericht dat een trein uit de
richting den Haag was binnengestoomd met een door middel
van vlaggen en groen versierde locomotief, toen was het uit
met lesgeven. Dat ging niet meer, en allen waren we het erover
eens dat de berichtgeving ditmaal zeer veel te wenschen overliet.
Na de 10 minuten pauze tusschen eerste en tweede les dacht
niemand eraan naar de leslokalen te gaan. Alsof het afgesproken
was stond het geheele Cadettencorps op het buitenplein ver
zameld, allen turende naar den ouden Bredaschen toren, of de
vlag dan nooit geheschen zou worden.
En toen plotseling daar was het telegram! Een
Prinses van Oranje geborenDaar ging de vlag omhoog op het
oude Academiegebouw, plechtig, langzaam en statig.
844