2 CADETTENLIEÜ.
Komt wapenbroeders, Neêrlands zonen,
Door 't zelfde levensdoel verwant,
Met heilig vuur bezield voor 't ééne,
Verknocht aan 't zelfde vaderland.
Verhef den zang, verhef den zang, ontbloot uw hoofden
En zweert met ons denzelfden eed,
Dien eenmaal onze vad'ren zwoeren,
Toen vreemd geweld hen zuchten deed
Hetzij in 't koele, blonde Noorden,
Op d'eigen grond van 't vaderland,
Of in de diepe, donk're wouden,
Van Insulinde's lachend strand.
Nooit zal een blaam, nooit zal een
O, Neêrlands fiere, reine vlag,
Zoolang in Kilacadmons muien
Een enkel hart nog kloppen mag.
En mocht eenmaal de oorlogsfakkel
Weer blaken aan het Dietsche strand,
En vreemder dwang u weer bedreigen,
U, vrijheid van ons Vaderland,
Dan zouden wij, dan zouden wij
Dat 't oude bloed nog in ons vloeit!
Dat liefdevuur voor Nassau's helden
Nog steeds in onzen boezem gloeit 1
Komt, wapenbroeders, Neêrland's zonen,
Door 't zelfde levensdoel verwant!
Met heilig vuur bezield voor 't ééne,
Verknocht aan 't zelfde vaderland!
Komt zweert met ons, kom zweert met ons dan deze woorden,
Zweert: „Trouw aan Koningin en Land!"
Zoo God het wil zij dan ons leven
Eenmaal deez' duren eed tot pand!
blaam uw wit besmetten
bis.
Cadetten toonen
bis.
816
