eindigde in een formeelen veldslag, hoewel de verkennings-
afdeeling overigens in principe nooit vechten mocht.
Het cadettenbloed kruipt nu eenmaal, waar het niet gaan kan.
Slechts de toepassing van de nieuwste beginselen der mimicry
en camouflage (want het werd gewoonte om posten en pa
trouilles te tooien met takkebosschen) verried, dat de afstand van
het Westfront tot de kerktoren van Bazel, het Raakpunt, het
Zwaantje, en hoe verder al die strategische punten op ons operatie
terrein ook al weer heeten mochten, niet zoo heel groot was.
Ook op ander gebied bemerkten we, dat er nog een wereld
oorlog wasde menage ging schrikbarend achteruit.
Niet alleen werden de cadetten op rantsoen gesteld, maar ook
verdwenen al die gerechten, zooals gehakt- en broodschotel, die de
cadettentafel tot in de verste uithoeken van Nederland en Koloniën
vermaard hadden gemaakt, om plaats te maken voor nieuwe uit
vindingen, waarvan we slechts eenheidsworst en vischschotel
behoeven te noemen, om te begrijpen, dat vele hongerige magen het
factotum Stiphout te hulp riepen om betere kost te doen aanrukken.
Stiphout vaarde er wel bij en hij liet in zijn gekleede jas er nog
een paar extra binnenzakken bij maken.
De griep was ook een oorlogsverschijnsel, dat niet buiten de
poorten van de K. M. A. gehouden kon worden. Een enkele maal
leek het cadettenhospitaal zelfs niet groot genoeg om alle zieken
te kunnen bergen en we verloren eenige kameraden, die aan
deze ziekte ten offer vielen.
Evenwel grepen er binnen Kilakadmons muren andere gebeur
tenissen plaats, die ook, hoewel meer indirect, onmiskenbaar
verband hielden met den Europeeschen oorlogs-en na-oorlogstoe
stand.
De stemming van het Nederlandsche Volk in de laatste jaren
van den oorlog, en de mobilisatie, was ontevreden. Deze onte
vredenheid uitte zich in 't openbaar door talrijke stakingen, door
een felle anti-militaire propaganda, door scherpe kritiek op de
maatschappelijke toestanden, waarbij vooral de gemobiliseerde
Nederlandsche weermacht een dankbaar object washet leger
had de symphatie van het Nederlandsche volk verloren.
Het kon moeilijk anders, of deze opstandige geest sloop ook
de Akademiepoort binnen en besmette een tikje het cadetten-
bloed.
Zoo kwam het, dat er eens een merkwaardige Korpsvergadering
plaats had, waarin het bijzonder rumoerig toeging. Velen namen
het woord om toe te lichten dat een cadet toch eigenlijk wel
een hondenleven had.
Bij deze vergadering trad de senaat demonstratief af, welk ge
baar een protest moest beteekenen tegen ja, tegen alles
en nog wat, wat er zoo binnen de muren van de K.M.A. gebeurde,
het fijne van de zaak hebben we eigenlijk nooit geweten.
853