De goede werking van een scheidsr. organisatie wordt ten zeerste gebat, indien men van het beginsel uitgaat, den leider en de scheidsrechters bij de hoofdonderdeelen zoo weinig mogelijk van standplaats te laten veranderen. Voor deze is het hoofdzakelijk de tactische toe stand, welke van het meeste belang is, waaromtrent zij onder anderen ingelicht worden door de scheidsrechters bij de kleinere eenheden. Voor deze laatsten is het de uitvoering van de gegeven bevelen, welke het zwaarste weegt. Zij zijn derhalve genoodzaakt, de troepenbewegingen van nabij te volgen en moeten zich dus zeer mobiel gedragen. Zooals reeds eerder werd aangegeven, verrichten de scheids rechters hun taak, door het geven van inlichtingen en aanwijzingen, welke doorgaans tot het volgende beperkt zullen blijven. a. Het verstrekken van die inlichtingen en gegevens, welke zuiver ten gevolge van den vredestoestand achterwege blijven. B. v. ten aanzien van de vuuruitwerking of ten opzichte van verken ningen. (Het is b. v. mogelijk dat bepaalde terreinen wel door inf. betreden mogen worden en niet door de cavalerie). Men diene echter spaarzaam te zijn met het geven van berichten. In de wer kelijkheid wordt men in dezen ook niet verwend. In een Engelsch artikel troffen wij de volgende zeer juiste woorden aan: „I t is not the duty of an umpire to clear the fog of war or to assist a commander in coming to a conclusio n." Hoe dikwijls komt het niet voor, dat het inwinnen van inlichtingen in den grond niet anders is, dan het vragen van de meening van een scheidsrechter. (B. v. als ik dit of dat doe, kan ik dan verder). De scheidsrechter geeft over het geheel geen beslissingen, hij geeft aanwijzingen, inlichtingen, welke een commandant ook in het gevecht zou verkrijgen, en hij draagt zorg dat een maatregel pas uitvoerbaar wordt gemaakt, indien 's vijands actie dat zou gedogen. Het is, om een voorbeeld te noemen, ongewenscht om aan te geven, dat de vijand met een compagnie een of andere kampong heeft bezet. Men deele slechts mede, dat de kampong bezet is. Uit de getroffen maatregelen zal dan wel verder blijken, of men vooruit kan, zulks uiteraard in verband met 's vijands maatregelen. Evenmin kan men aangeven, dat een punt door afgezeten cavalerie is bezet of dat bergart. vuurt. Tevens zorge men ervoor, dergelijke aanwijzingen alleen te geven aan troepen, waarop zij betrekking hebben, dus niet aan reserves b. v. Ook de wijze, waarop de berichtendienst bij de troepen wordt verricht, dient zorgvuldig te worden gecontroleerd. Indien door ordonnansen gezondigd wordt, houdt men het bericht aan, of ver lengt men de te volgen route. Nimmer wijze men een ordonnans terecht. 9

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1929 | | pagina 11