De mooie dekkende wolk wordt gevormd door de verbinding
van de zuurstof uit de lucht met phosphorus, waardoor phosphor-
pentoxyde ontstaat, dat op zijn beurt het in de lucht aanwezige
water tot zich trekt, waardoor phosphorzuur gevormd wordt.
Deze maskeeringsstof heeft echter het nadeel, dat de bewaring
onder water moet geschieden, dat zij duur is, terwijl het gebruik
„in de hand" bezwaren kan geven, doordat bij onvoorzichtige aan
raking, pijnlijke en moeilijk te genezen brandwonden kunnen
ontstaan.
b. Phosphorus (roode).
De roode phosphorus wordt verkregen door de gele phosphorus,
in afsluiting van de lucht, tot een temperatuur van 250° C-3000 C.
te verhitten. De roode phosphorus verbrandt pas bij 260° C., doch
staat als maskeeringsstof achter bij de gele, omdat haar wolk
minder dik is.
Waar de gele phosphorus steeds onvermengd gebruikt werd,
kwam de roode phosphorus meestal in mengsels voor. Ook mengsels
van witte en roode phosphorus in verhouding van 2 I, zijn veelal
in granaten gebruikt.
c. Berge r-M e n g s e 1.
Een zeer goede maskeeringsstof is het Berger-mengsel. In prin
cipe kwam men tot dit mengsel door Zinkpoeder en Tetrachloor-
koolstof, (welke stoffen zelfs onder afsluiting van zuurstof ver
branden) te doen verbranden.
Oorspronkelijk bestond het mengsel uit:
Zink 25%.
Tetrachloorkoolstof 50%.
Zinkoxyde 20%.
Kiezelguhr 5%.
Later heeft men dit mengsel gewijzigd en is voor de bereiding
van een rookkaars van 1 K. G. benoodigd.
Magnesium Carbonaat 83 gr.
Tetrachloorkoolstof408 gr.
Zinkpoeder 346 gr.
Ammoniumchloride 70 gr.
Kaliumchloraat 93 gr.
De stoffen moeten in de hierbovenvermelde volgorde bij elkaar
gevoegd worden, terwijl het tetrachloorkoolstof, teneinde het klon
teren tegen te gaan in kleine hoeveelheden moet worden toegevoegd
52
