Wat ook de wereldoorlog heeft geleerd. Doch wat deden de
tegenstanders der Normaaltactiek? De 100 M. frontbreedte der
compagnie in het beslissend gevecht werd voorgeschreven, de
gesloten vormen binnen 's vijands infanterievuur verboden, doch
om vooral niet „schematisch" te worden, werd al het andere
aan de ondercommandanten overgelaten.
Vrije terreinkeuze en zelfstandigheid der
onderaanvoerders was de leuze. Een onderdeel kreeg een zelf
standige opdracht, de uitvoering werd geheel aan den
commandant er van overgelaten. Een gevecht was een resultante van
de uitvoering der verschillende zelfstandige opdrachten,
en die „resultante" was derhalve zeer onbepaald. Deze
tactiek werd de Auftragstactiek genoemd, de voorstanders
Auftragstaktieker s".
Er lag een zeer groot gevaar in deze richting n.l. het uitscha
kelen der éénhoofdige leiding, en de mogelijkheid dat een gevecht
uiteen viel in zeer vele kleinere partiëele gevechten. Dit gevaar
werd dan ook door de Auftragstaktiekers erkend, doch men be
schouwde dit euvel als „een eisch des tijds".
Von Freitag Loringhoven zegt in zijn werk: „Das Exerzier-
Reglement für die Infanterie von 29 Mei 1906".
„Ons Reglement (1906) individualiseert den aanval in het
algemeen, maar het beperkt individualiseering in zooverre, dat
het elk geval, een andere oplossing wil geven. Inderdaad mag
„Individualiseering" niet „zum Schlagwort werden".
Doch wee de tactiek, waarbij men dat wel zou doen.
Merkwaardig op blz. 63 van bovengenoemd werk zegt de
schrijver o. m. „Onze manoeuvre-gevechten, die zoo dikwijls het
beeld toonen, dat de beide vijandelijke colonnes met de spitsen
frontaal op elkaar stooten, mogen niet het geloof vestigen, dat
in de w e r k e 1 ij k h e i d de zaken meestal zoodanig zullen
verloopen, enz.
Doch waarom dan zoo dikwijls dit geval beoefend? Beschouw
de men dit soms het meest voorkomende (normale)
geval
Wanneer wij het boek van Overste Malachowsky doorlezen, dan
krijgen wij sterk den indruk, dat van de vele oorzaken van Pruisen's
val, de z. g. revuetaktiek als éénige oorzaak wordt naar voren
gebracht, onder weglating van andere, veel dieper liggende factoren.
Wel merkwaardig vinden wij b.v. dat op blz. 89, waar de Overste
Malachowsky de maatregelen van Scharnhorst bespreekt om, Pruisen
uit het verval op te heffen, 8 punten genoemd worden, die even
zoo vele maatregelen zijn, tegen de oorzaken van Pruisen's verval.
Van de 8 punten ageert één tegen de z. g. revuetaktiek. De
overige punten slaan op andere fouten (verderfelijkheid, werf-
systeem, noodzakelijkheid algemeene dienstplicht, afschaffen
onteerende straffen, behoorlijke oorlogsvoorbereiding).
99
