Scherp was de weerstand, vooral na 1911 toen Generaal Percin
tot de Reserve overging. Een voorbeeld willen we noemen. „Het
is gedurende de manoeuvres van 1911. Div. Comdt. is Geneiaal
Foch Een van de scheidsrechters merkt dat een commandant van
de artilleriegroep van de divisie Foch absoluut niet weet waar de
infanterie zich bevond. Zich wendend tot den commandant van
die artillerie-groep, kreeg de scheidsrechter (Cmdt. Robinten
antwoord
Ie fais ce que m'a dit le général Foch", en toen genoemd
commandant door den hoofdscheidsrechter naar generaal Foch
werd gestuurd, om dezen mede te deelen de verbinding te doen
tot stand brengen, kreeg hij ten antwoord: „Nous n'avons pas besom
de ces ficelles la".
In 1914 heerschte bij de artillerie nog de geest van den kolonel
Fayolle, toenmaals professenr a l'école supérieure de guerre 1902),
die eens op een kaderoefening een infanterie-officier, die
vroeg, waarop nu toch de artillerie geschoten had, ten antwoord
aaf „Mais m o n c h e r camarade, les a r 1111 e u r s.
ne sont pas plus bêtes que les fantassins. Si
l'on leur donne de belles positions, lis .s a u-
ront bien choisir leurs o b j e c t i f s", of de geest
van commandant Buat, instructeur au cours de tir de Vailly en 1911,
die leerde: „L'infanterie ne sait rien. C'est a l'artillerie a voir ce qu ïl
y a a faire".
De Fransche infanterie heeft hier bitter voor moeten bloeden.
In den stellingoorlog, ging men de rol van de infanterie verkleinen.
In een instructie van generaal Joffre (1916), heette het: „L artil
lerie dévaste, l'infanterie submerge.
Zelfs sprak men in 1916 in van „l'infanterie occupe, l'artillerie
conquiert. In Frankrijk verscheen een heele serie artikelen in
Le Journal en Le Matin, waarin geschreven was:
„dat de sterkte van het effectief, de waarde der troepen en het
talent van de aanvoerders, van minder belang waren, dan
het aantal en de graad van volmaaktheid der vernietigings
werktuigen. Men moest den „materiaal-oorlog
or^aniseeren en afzien van het gebruik van menschen in den vorm,
zooals vroeger geschiedde. Om een aanval te doen, moest men
niet meer het aantal menschen berekenen dat noodig was, doch
het materiaal, vooral des gros canons.
De manoeuvre, zoo geliefd bij de tactici, bestaat niet meer. Zij
is vervangen door de plotselinge concentratie van artilleriemassa's,
enz. En zoo bitter voegt generaal Percin er aan toe: La France
applaudit et l'on s'est écrié: „La reine des batailles ce nest plus
l'infanterie, c'est la mécanique". Merkwaardig, dat men in Frankrijk
later zoo verontwaardigd was, over de brochure „Taysen die
toch al een voorlooper had gehad.
119
