een belangrijke mate van beveiliging wordt verkregen en dus de
„eigenlijke" beveiliging meer op het tweede plan kan komen.
Hier naderen we elkaar dus al, want ook n.m m. zou aan de
verkenningen in eersten termijn weinig waarde kunnen worden
toegekend, wanneer vaststond, dat geen behoorlijke resultaten
zouden kunnen worden bereikt.
Doch dan zou het ook urgent worden dusdanige maatregelen
te treffen, dat de verkenningen, welke door den bevelhebber nood
zakelijk worden geacht, wel resultaten beloven, ook al ware
daarvoor eene reorganisatie van de cavalerie noodig.
Het is toch van te veel belang, dat het ontwerp van het ge
vecht goed in elkaar zit dan dat er in zou mogen worden be
rust dat in den opzet, waarvan het welslagen voor een zeer
groot deel afhankelijk is, van geene of onjuiste gegevens zou
worden uitgegaan, omdat het wapen, dat geroepen is de ver
langde gegevens te verstrekken, daartoe door zijne organisatie
niet in staat zou zijn.
Dan berusten we niet en zien van die zoo noodzakelijke ver
kenning af, om de cavalerie maar voor een taak van secundair
belang te gebruiken, neen dan zou reorganisatie met klem moeten
worden bepleit, teneinde te voorkomen, dat de bevelhebber reeds
in het eerste stadium, dat de basis moet vormen van hetgeen
volgt, reeds een grooten slag achter is.
Naar mijne meening is onze cavalerie echter in staat aan de
haar te stellen opdrachten te voldoen.
Het gaat er hier dus om, welke kans biedt de verkenning in
eersten termijn?
Majoor Kroon twijfelt aan het vorenomschreven vermogen van
een verkennend lichaam. Ik niet.
Integendeel, n. m. m. kan van vliegdienst en cavalerie de ver
wachting worden gekoesterd, dat de opgedragen verkenningen
tot behoorlijke resultaten zullen leiden, waarbij samenwerking
tusschen die wapens wordt vooropgesteld.
Om dit echter te verkrijgen, moet de bevelhebber een juist
inzicht hebben van de moeilijkheden, welke zich bij de uitvoering
kunnen voordoen en hoe deze moeten worden overwonnen.
Majoor Kroon verlangt dat het verkennend orgaan in staat is
de automatische wapens van de vijandelijke infanterie te ver
nietigen of althans tijdelijk tot zwijgen te brengen. Luitenant
kolonel Colthoff eischt ook het gevecht (zij het dan ook als
noodzakelijk kwaad) en is van meening, dat de organisatie van
onze cavalerie niet deugt, en dat deze zoodanig moet worden,
dat de verkenningsafdeelingen evenals overal elders ter wereld,
in staat moeten zijn, zich door een gevecht de noodige gegevens
te verschaffen.
Op de waarschuwing van C' dat we ons zorgvuldig moeten
hoeden voor neen geheel moeten losmaken van hetgeen in de
78
