2. voor het z. g. blindschieten of innevelen van vijandelijke
weerstandskernen, mitrailleuropstellingen en waarnemings
posten der vijandelijke Artillerie.
Vóór het gebruik van rook op het gevechtsveld was men veelal
gedwongen de duisternis te benutten om de aanvalstroepen
tegenover den verdediger te brengen.
Door rook of nevel kan kunstmatig het overzicht op het ge
vechtsveld worden weggenomen en kunnen op ieder uur van den
dag (rekening houdende met meteorologische omstandigheden)
dezelfde voordeelen, die de duisternis biedt, worden verkregen.
Door middel van rook ziet de aanvallende Infanterie de moge
lijkheid voor zich geopend ook bij dag met minder verliezen den
verdediger te naderen. Is de aanvallende Infanterie in de vijan
delijke stelling doorgedrongen, dan kan een voorgelegen rook-
masker weer nuttig zijn om zich in een bepaalde lijn vast te
zetten, mits men er voor zorg draagt, dat dit rookscherm niet
door den vijand wordt benut, om hierachter troepen te verzamelen
voor den tegenaanval.
Het blindschieten of innevelen van mitrailleurnesten of waar
nemingsposten, dus een gebruik van rook op beperkte schaal,
is in den wereldoorlog veelvuldig met succes toegepast. Worrall
schrijft o.a. in zijn: „Smoke-Tactics"„datde Duitsche gebeton-
neerde mitrailleurnesten, door flankeerend vuur aan de Engelsche
aanvalstroepen zeer groote verliezen toebrachten. Door de inne-
veling van dergelijke objecten werd de vuuruitwerking tot een
minimum beperkt".
In bedekte terreinen, waarin rook evenals gas gedurende ge-
ruimen tijd blijft hangen, verdient het gebruik van rook °de
voorkeur boven het gebruik van giftgassen, daar bij een gevecht
in giftgassen aanvaller en verdediger in gelijke mate kunnen
worden geschaad.
Beschikt men zoowel over gas als over rook als strijdmiddelen,
dan dient men voor hét aanwenden van die middelen zorgvuldig
rekening te houden met de tactische omstandigheden en met de
bijzondere eigenschappen van elk dier middelen n. 1. deze, dat
gas de bewegingen van eigen of (en) van vijandelijke troepen
schaadt, terwijl rook de bewegingen aan het oog onttrekt en de
vuuruitwerking kan doen verminderen.
Zoo zal de aanvaller op het moment van den aanval zijn gas
bij voorkeur op die punten gebruiken, waar hij niet van plan is
den aanval door te zetten, dus b. v. vóór een vasthoudende
groep, en van rook gebruik maken vóór het eigenlijke aanvals
front (of (en) op de flanken daarvan).
b. Rook bij de verdediging.
Bij de verdediging moet met de grootste omzichtigheid gebruik
worden gemaakt van rook, daar juist dan het vrije uitzicht voor
een zoo groot mogelijke vuuruitwerking op den voorgrond treedt.
135
