Rekening houdende met het bovenstaande kan bij de verde
diging rook worden gebruikt
1. voor het innevelen van vijandelijke batterijen of waarne
mingsposten
2. voor het innevelen van vijandelijke troepenconcentraties,
waardoor de vijand in zijne bewegingen wordt belemmerd
3. voor het leggen van een rookscherm van voldoende afmetingen
en op het juiste moment bij een terugtocht, om de bewegingen
aan 's vijands waarneming te onttrekken;
4. bij het uitvoeren van tegenaanvallen.
Bij een terugtocht dient men onderscheid te maken voor het
geval dat deze geheel voorbereid plaats heeft, en het geval dat
men daartoe door den aanvaller wordt gedwongen zonder dat
zulks tijdig is kunnen worden voorzien.
In het eerste geval kan het rookplan tevoren worden uitgewerkt,
waarbij dus in alle opzichten rekening kan worden gehouden
met eigen vuuruitwerking, terwijl in het tweede geval de uitvoering
in zeer groote mate afhankelijk zal zijn van de onderaan
voerders en dan het gebruik van rook voor nevenafdeelingen
noodlottig kan worden.
Door de Duitschers werd o.a. met succes rook toegepast bij
hun terugtocht aan de Marne in 1918 en in het zelfde jaar bij
de hoogte ten Oosten van Beaumont-Hamel.
Zij maakten hierbij in de morgenuren veelal gebruik van een
zeer dun rookscherm, dat van den natuurlijken ochtendnevel
nagenoeg niet was te onderscheiden.
C. Het gebruik van rook door de verschillende wapens.
a. Door de Infanterie.
Hanslian zegt in „Der Chemische Krieg"
„Op grond der krijgservaringen komt men tot de conclusie, dat
de Infanterie en de vechtwagens het grootste voordeel van rook
schermen in het gevecht hebben gehad en dit in de toekomst ook
hebben zullen''.
Voor het produceeren van rook kan door de Infanterie gebruik
worden gemaakt van rook-handgranaten, van rook-
geweergranaten en van rookkaarsen, die dan ook door
de Infanterie zelve zullen moeten worden medegevoerd (hetzij
bij den man of bij den gevechtstrein).
Worall stelt eenvoudig als eisch, dat aan de uitrusting van
iederen Infanterist, 2 rookgranaten worden toegevoegd. Men zal
er echter terdege mede rekening hebben te houden of hierdoor
de soldaat niet wordt overbelast. Van een vechtsoldaat kan men
tenslotte geen lastdier maken. Naar wij meenen zal de „Bepak
kingscommissie" de vraag wel kunnen beantwoorden of een
dergelijke meerdere belasting van den man al of niet mogelijk
136