Volgens Duitsche gegevens zijn noodig:
50-60 7,7 c. M. granaten benevens 8-10 schoten per minuut om
het rookmasker te onderhouden voor een front van 100 M.
20-30 10,5 c.M. benevens 4-6 schoten per minuut voor een front
van 150 M.
8-12 15 c.M. granaten benevens 2-4 schoten per minuut voor
een front van 200 M.
Gewoonlijk liet men aan de verneveling een gasoverval voorafgaan
om de tegenstanders te dwingen de gasmaskers op te zetten.
Volgens Amerikaansche gegevens voor een front van 100 Yards
per uur: 200 granaten 75 m.m. bij een windsnelheid van 1 8 M.
per sec.
Engeland berekent voor een rookscherm op beperkte schaal
gemiddeld 6 granaten van 11,4 c.M. per minuut.
In het algemeen kunnen wij uit bovenstaande gegevens con-
cludeeren, dat voor het leggen van een rookscherm van eenige
beteekenis heel wat Artillerie noodig is, dat aan het vernietigingsvuur
met scherfprojectielen moet worden onttrokken. Voorts wordt noo
onder de aandacht gebracht, dat de dracht van rook en scherfpro
jectielen verschillend is, en dat hiermede dus, voorwat betreft de
opzethoogte rekening zal moeten worden gehouden.
Omtrent de benoodigde hoeveelheid rookstof bij de verspreiding
door vliegtuigen zijn nog weinig gegevens bekend en men zal goed
doen hieromtrent nog nadere gegevens uit Nederland en het buiten
land af te wachten.
Behalve met de technische moeilijkheden, zullen wij echter ter
dege rekening hebben te houden met onze geringe luchtmacht^
waaraan reeds een zeer uitgebreide taak is toegedacht.
Dat in Nederland aan de verspreiding van rook op het gevechts-
veld door middel van vliegtuigen de noodige aandacht wordt op
schonken moge blijken uit onderstaande beschrijving van een rook-
proef met Titaantetrachloride, zooals wij die vinden in: „Mededee-
lingenvan het Scheikundig Laboratorium der Artillerie-Inrich
tingen", onder redactie van Ir. A. der Weduwen.
In samenwerking met de luchtvaart-afdeeling te Soesterbero
weid met een bij de Artillerie-Inrichtingen vervaardigd toestel een
proef genomen met het leggen van een rookscherm vanuit een vlieo-
tuig waarvoor 42 K. G. titaantetrachloride ter beschikking stond..
In het kort kwam de proef hier op neer, dat in het vliegtuio een
tank werd ingebouwd, waaruit het titaantetrachloride met behulp
van samengeperst koolzuur in het luchtruim werd geblazen.
144
