vliegtuig bij zijn terugkeer over het front op te wachten. Vandaar dan ook, dat indien eemgszins mogelijk, een opdracht bij voorkeur des nachts werd uitgevoerd. Bij ons zijn de omstandigheden geheel anders. Het eigenlijke gevechtsterrein is ten opzichte van de actieradius van het vliegtuig zoo gering van afmetingen, dat onder alle omstandigheden omtrek ken van het front mogelijk zal zijn en dat dus de waarschijnlijkheid om verrassend boven het object aan te komen, zeer groot is. Het scherpe onderscheid, dat in Europa bestond tusschen vijandelijk gebied en eigen gebied, zal men hier ternauwernood aantreffen. Bij ons is voor het vliegtuig het overgroote deel van het terrein „no man's land", alleen met dat verschil, dat het in ons „no man's land" niet bedreigd wordt; men zou het nog beter „everybody's land" kunnen noemen. Hieruit volgt: le. dat een luchtactie tegen het vijandelijk achterland betrekkelijk groote kans van slagen heeft, daar men verrassend kan optreden. 2e. dat voor het vernietigen van vijandelijke vliegtuigen de op- wachlingsmethode" van het Westfront geringe kans van slagen heeft, want men is van het traject der tegenstanders niet op de hoogte. Er zullen groote gebieden zijn, waar organen van het leger van één der beide partijen niet worden aangetroffen. Een tweede verschil tusschen beide operatietooneelen is gelegen in de verbindingen. In West-Europa besloeg het operatiegebied een terrein, dat op den hoogst denkbaren graad van ontwikkeling was gebracht. Daar had men een uitgebreid wegen- en spoorwegennet, dat niet alleen dienstbaar gemaakt kon worden aan de verpleging van de troepen aan het front, maar ook de capaciteit bezat voor troepenvervoer op groote schaal in een minimum van tijd. En mocht al eens door bombardement één dier verbindingen worden lam gelegd, dan ston den talrijke technische organisatie's klaar, om het malheur te ver helpen dan wel werd het vervoer voorloopig langs andere banen geleid. In Ned-Indië is de toestand geheel anders. Daar is men voor de verbindingen en voor troepenvervoer aangewezen op enkele ver bindingen, en dan nog verbindingen, die zeer lang zijn, en op talrijke punten zeer kwetsbaar, terwijl technische hulpmiddelen tot herstel in belangrijk mindere mate ter beschikking staan, dan in de Europeesche millioenenlegers het geval kon zijn. We mogen dus daaruit de conclusie trekken, dat vernieling van verbindingen in onze omstandigheden een zeer doeltreffende me thode voor luchtactie is, een methode, die tot gevolg kan hebben, dat aan verpleging en vervoer van vijandelijke troepen aanzienlijke moeilijkheden in den weg gelegd worden. 212

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1929 | | pagina 40