255
regelen voor de verdediging deel te nemen. Alle couranten bevatten arti
kelen om de groote gevaren van een vliegeraanval uiteen te zetten, en
gaven aan de maatregelen voor de bescherming ertegen en de behandeling
der te gebruiken afweermiddelen. Een staf werd gevormd voor den pas
sieven afweer, de actieve bleef geheel in militaire handen. Ingesteld werden
een chemische-, een medische-, een veterinaire-, een meteorologische- en
een brandweerdienst en verder een dienst voor handhaving der orde en
voor de algemeene veiligheid.
Het artikel bevat overigens mededeelingen omtrent de wijze waarop de
verdediging georganiseerd werd en de regels naar welke de inwoners zich
tijdens de oefeningen hadden te gedragen. Zelfs strafbepalingen (geldstraf
fen tot 100 roebel, gevangenisstraffen tot 2 weken, dwangarbeid tot 1
rnaand) voor hen die de bevelen niet opvolgden. Na een voorbereiding van
20 dagen begonnen de oefeningen die volgens Schr. zeer leerzaam waren
en waaruit ook bleek wat nog aan de genomen maatregelen ontbrak. Men
verzuime niet dit artikel te lezen, waaruit blijkt dat men in Rusland niet
opziet tegen het nemen van zeer ingrijpende maatregelen, waar het geldt
een oefening zoo nuttig mogelijk te maken.
Mil. Spectator, December 1928. In „De luchtverdediging van Londen"
bespreekt Maj. Viehoff ae in Aug. '28 gehouden manoeuvers der Eng.
luchtmacht. Schr. vergelijkt ze met die, gehouden in 1927 en wijst op het
merkwaardige feit dat de Eng. luchtmachtpolitiek het oogenschijnlijk zelfde
resultaat van de oefening in 1928 voor eene geheel andere propaganda weet
te benutten dan in 1927. In dit jaar moest de noodzaak van aanschaffing
van moderne, snelle jagers worden aangetoond. De oefeningen bewezen
dat Londen uit de lucht verwoest was, althans de pers bazuinde dat rond,
zonder echter daarbij te vermelden dat de luchtverdediging den steun van
luchtdoelart. geheel ontbeerde. De aanvallers hadden dus succes en
in 1928 zijn de moderne jagers er.
In 1928 wilde men de vliegers gelegenheid geven te oefenen en te leeren
samenwerken. De luchtverdedigingsorganen op den grond dienden slechts
•om den toestand te markeeren.
We noemen kortheidshalve alleen punt 7 van het officieele bulletin, lui
dende:
„De Auxiliary Air Force en de Special Reserve Squadrons (beide ter
ritoriale organisatie, de eerste nagenoeg geheel uit burgervliegers bestaande,
de laatste met een kern van beroepspersoneel van de R. A. F.) hebben goed
werk verricht bij deze oefening in groot verband, waaraan zij voor het
eerst deelnamen; bijzonder goed waren de verrichtingen van het lucht-
wachtkorps en de zoeklichten".
Schrijver komt dan op tegen de beschouwingen in de Eng. pers aangezien
uit het resultaat der manoeuvers toch geenszins blijkt dat er „in een Eur.
■oorlog geen bescherming meer bestaat voor Londen en zijn 10 milj. in
woners" en dat men erop rekenen moet dat de strategie der toekomst is:
„de burgerbevolking te terroriseeren en te dwingen om vrede te smeeken".
Naar schr.'s inzicht lag het zwaartepunt der manoeuvers in den wensch
om de bomb, vliegtuigen succes te doen hebben. Het Londensche publiek
had zijn hart verpand aan de jagers, „the gallant defenders of London",
doch het politieke doel bracht mede, propaganda te maken voor een krach
tige bombardementsvloot. Die propaganda zien we dan ook onmiddellijk
na afloop der manoeuvers in alle invloedrijke bladen verschijnen.
En daarom: In 1927 werd Londen gebombardeerd teneinde de noodzaak
van moderne, snelle jagers te onderstrepen; in 1928 demonstreert men de
gevaren voor Londen uit de lucht als propaganda voor een krachtige bom
bardementsvloot.
Van het art. „Qrosze Reichswehrmanöver 1928" in Schweiz. Monatshefte
fiir Offiziere aller Waffën, Nov. nummer, lezen we als slot de volgende
:algemeene beschouwingen
