256
Het afbreken van het gevecht, de uitvoering van bewegingen, welke ten-
doel hebben het verzamelen van troepen, e. e. a. onder dekking van zwakke
veiligheidsafdeelingen, het doen omzwaaien van geheele divisies in een
nieuwe richting, dat alles zijn dingen die een tot een hoog peil opgevoerde
tactische opleiding van den troep vooronderstellen. Met de tot 12 jaar
dienende manschappen van de rijksweer, met officieren die voortdurend;
cursussen, oefenritten, tactische oefeningen enz. meemaken en geheel
afgezien nog van de liefde voor hun vak reeds door de scherpe mede
dinging tot de hoogste prestaties aangespoord worden, kan dat alles ook
zonder twijfel onder vijandelijk vuur worden uitgevoerd. De ruime voorzie
ning met mitrailleurs, welke overal op de werkzaamste plaatsen van de
spaarzaam met troepen bezet gehouden gevechtsstrooken zijn opgesteld,
maakt het mogelijk ook aan zwakke dekkingstroepen voor langeren tijd
den schijn van belangrijk grootere sterkte te geven, gedurende den tijd
dat de regimenten afdeelingsgewijs afmarcheeren en zich eerst ver achter
waarts of zijwaarts van het oorspronkelijke gevechtsveld verzamelen".
„Een dergelijke troep van zelfstandige strijders mag niet voor den loop-
gravenstrijd worden bestemd, waar iedere flinke boerenjongen met het
mes tusschen de tanden en de handgranaat in de vuist, dus zonder eenige
opleiding, ten slotte ook zijn mannetje staat. Die troep zoekt zijn kracht
in de beweging, in het aanvallen van logge, met overmatig van mecha
nische treinen voorziene militie-legers en daarin, dat hij zich door bliksem
snelle bewegingen verveelvoudigt".
Verder worden nog besproken het indeelen van gemotoriseerde eenheden
bij een cav. divisie, een aanval met gebruikmaking van nevel, de verbin
dingsmiddelen.
Ook dit artikel maakt sterk den indruk van geschreven te zijn met de
bepaalde bedoeling te bewijzen dat het gemis aan veel (bij het verdrag van
Versailles verboden) modern materieel geheel kan worden vergoed door
het op hoog peil brengen van het moreel van aanvoerders en troep. Men
zoeke er dus niet naar geheel onpartijdige uitspraken.
Tactiek.
Mil. Wochenblatt No. 20. (Nov. '28). In Gleiche oder ungleiche Abstande"
worden de verschillende gevallen besproken waarin infanterie met gelijke
onderlinge tusschenruimten of afstanden marcheerend, zich zoo gemak
kelijk verraadt.
„Ongelijkmatig in het terrein verspreide, zich kalm houdende menschen
zijn voor vliegers eenvoudig onzichtbaar". Zijn zij regelmatig in een rij
opgesteld met gelijke tusschenruimten, dan zijn ze spoedig ontdekt. „Hoe
ver moet met die onregelmatigheid gegaan worden? Voor een groote
rnarsch-colonne, met vieren marcheerende op een weg, heeft afstandnemen
geen zin, aangezien een dergelijke colonne toch ontdekt wordt. Een voor
hoede-compagnie kan zich, door in groepen opgelost te marcheeren met
ongelijke afstanden (van 10 tot 30 pas), reeds moeilijk-zichtbaar maken.
Een voorhoede-sectie zal, door ter weerszijden van den weg en met onge
lijke afstanden (van 5 tot 20 pas) te marcheeren, ook voor waarneming
van den grond moeilijk te ontdekken zijn. Een patrouille echter of een
groep in verspreide orde, moet steeds met ongelijke afstanden marcheeren".
Het artikel geeft meer practische wenken, ook voor het voorwaarts gaan
onder vijandelijk vuur in verband met meer of minder kwetsbare vormen.
Mavors, Dec. nummer 1928. Kapitein S. Veldmeyer en Luit. P. G. A.
Fortanier vervolgen hun artikel„De aanval op de voorposten van een
stelling, nadat de gevechtsaanraking is tot stand gebracht". Zie Oct
nummer). Behandeld wordt de aanval van een bataljon (3 compagnieën
en 1 mitrailleurcompagnie) gesteund door een batterij bommenwerpers op
een steunpunt in de vijandelijke stelling.
