schietgaten, maar de geloovigen lossen geen schot, onzichtbaar
dan wel als lijken neerliggend in de vlakte. De tanks gaan over
het lichaam van enkelen hunner en zelfs geen gekreun heeft van
hun zelfopoffering getuigd Eensklaps weergalmt de vlakte van
woest krijgsgeschreeuw, het volgend moment beantwoord door
kreten van woede en schrik en bijna onmiddellijk daarop breken
drie groote vlammen uit. De honderd ten doode gewijden, althans
93 hunner, want 7 zijn door de tanks verpletterd, hebben zich
als één man uit het struikgewas verheven, de oorlogsmachines
omringd, hun stalen pantsers beklommen. Zij hebben den loop
van hun geweer door de spleten geduwd, granaten door de schiet
gaten geworpen en ten slotte de vijanden achter hun stuk of hun
stuurwiel afgemaakt. Dan, niet in staat zijnde zich van dergelijke
wapens te bedienen, hebben zij er den brand in gestoken, die
gevoed wordt door de benzinereserves.
Aldus is deamrar gereed vooreen nieuwe operatie op groote
schaal. De Spaansche liniën strekten zich in het Oosten uit van
de kust bij Afrau naar het Zuiden over Tifarouine, Izummar, Sidi
Messaud tot Mizzian om zich dan in een scherpen hoek naar het
Westen om te buigen tot Tizzi Assa en vandaar weer naar het
Z. O. tot Dar Drious.
De centrale generale staf te Madrid had, rekening houdend met
een mislukken der onderhandelingen en de positie van Tizzi Assa
niet zonder gevaar achtend, daarom voorgesteld Sidi Dris weder
te bezetten en de linie vooruitte brengen tot Sidi Dris-l-guerriben,
welke linie dan naar het Z. verlengd zou worden tot Ain Zohra
aan de Fransche grens. Aldus zou men de linie belangrijk ver
korten, de Tensaman, Beni Touzin en Tafersit weder onder Spaansch
gezag brengen en bij een volgenden sprong kaap Quilates kunnen
bereiken, vanwaar men met de artillerie de baai van Alhucemas
en den toegang tot de Nkour-vallei kon beheerschen. Veelom
vattend was de operatie niet: de afstand Afrau-Sidi Dris bedraagt
langs de kust slechts 12 K.M., Sidi Messaud-Anoual 16 K.M.
hoofdzakelijk door bergland en Tizzi Assa nog geen 5 K.M. door
een streek van ravijnen doorsneden.
Dit plan werd in de Spaansche pers, als naar gewoonte, ampel
besproken. Het blad La Voz, dat over een als bekwaam bekend
staand medewerker beschikte, beoordeelde het plan als een tweede
linie-Sylvestre, maar nog iets verder vooruitgebracht en verlengd,
en achtte het dan maar beter in eens door te marcheeren naar
Alhucemas, want het bezetten van de O. Nkour, zou zeker niet
meer offers vergen dan de nu voorgestelde nadering, het was
slechts een kwestie van menschen, geld en materieel. „Dan zullen
wij ons echter in een vijandige streek bevinden, altijd bereid ons
in den rug aan te vallen. De strijdmacht van Abd el Krim geschat
op 9.000 geweren, eenige kanonnen en mitrailleurs, zullen wij
misschien jaren lang een permanente bezetting van 100.000 man
alleen in dat gedeelte van de zone moeten handhaven".-Daarom
278
