Volledigheidshalve wordt hieraan nog toegevoegd dat ongeveer
in dezen zelfden tijd te Soesterberg een kapitein en een sergeant
majoor ten behoeve van den Indischen vliegdienst in opleiding
werden genomen.
Zooals uit het bovenstaande blijkt, werd slechts over weinig
personeel beschikt, zoodat opleidingen voor de betrekkingen van
vliegenier en monteur ten zeerste urgent waren.
Tegelijk met de vliegeniers werden eenige vliegtuigen uit
gezonden, welke in den grooten oorlog hunne bruikbaarheid
hadden bewezen en wel het Avro-vliegtuig voor schoolwerk en
het de Havilland-vliegtuig voor voortgezette opleiding en voorloopig
ook voor outilleering van op te richten escadrilles.
In Indië had zich langzamerhand bij het groote publiek de
meening gevestigd, dat vliegen hier te lande niet wel mogelijk
was. Vóór de invoering van de Avro's en de de Havillands was
hier den laatsten tijd gebruik gemaakt van Glenn-Martin vlieg
tuigen, waarmede, in aanmerking nemende het jaartal waarin deze
waren gebouwd en de slechte verhouding tusschen motorkracht en
gewicht van motor en vliegtuig samen, waarbij ook de luchtweer-
stand een rol speelde, zeer behoorlijke praestaties zijn verricht.
Voor een zwaar bergachtig land als Java, waren zij echter minder
geschikt. De betere vliegeigenschappen van meer moderne vlieg
tuigen werden hier natuurlijk meer en meer bekend, men las van
het bereiken van groote hoogten in weinige minuten, trok ver
gelijkingen en constateerde dat met de hier aanwezige vliegtuigen
dergelijke praestaties niet werden verricht, ik stel mij vóór dat
door deze combinatie van overpeinzingen het verhaaltje is geboren,
dat in Indië niet kon worden gevlogen.
Na deze afwijking echter weer terug naar Kalidjati, dat zooals
we hebben vernomen nu was gepromoveerd tot adspirant vlieg-
school.
Er is in de laatste tien jaren zooveel geschreven en gesproken
over Kalidjati, dat het wel niet noodig zal zijn nader aan te duiden,
waar deze kota gelegen is.
Het zij schrijver dezes, zelf een van de uit Nederland gedeta
cheerde officieren hiervoren genoemd, vergund den lezer eenen
indruk te geven van hetgeen hij in 1919 vond en van hetgeen het
in den loop der jaren is geworden.
Bij aankomst viel onmiddellijk een zeer groot veld op, wel geen
ideaal vliegterrein, maar een terrein waarvan veel te maken was.
Bij nadere beschouwing ontdekte men aan het begin van dit terrein
twee eigenaardig gevormde vliegtuigloodsen, welke getailleerd
waren op dusdanige wijze dat twee vliegtuigen van bescheiden
afmetingen er naast elkaar in geplaatst konden worden.
De beide vliegtuigloodsen waren eenigszins vervallen, wat zich
reeds spoedig wreekte, doordat er een van de twee instortte,
waardoor een nieuw schoolvliegtuig niet onbelangrijk werd be
schadigd.
397
