Draaibaar om dit voetstuk en niet een soort parallelogram daaraan
verbonden is de korrel aangebracht, welke bovendien nog op en
neer beweegbaar is. Tegenover de korrel en door het parallelogram
daaraan bevestigd, bevinden zich een paar windvaantjes. Richt men
nu den mitrailleur in den luchtstroom, welke buiten boord van het
vliegtuig staat, dan wordt door de windvaantjes de beweegbare
korrel in de vliegrichting geplaatst en zoodoende automatisch de
bij de eigen snelheid behoorende zijdelingsche correctie gegeven
en wel zoodanig dat het verlengde van de zielas achter het doel
gericht is. Het zal duidelijk zijn dat het windvaanvizier theore
tisch slechts voor één bepaalde snelheid geldt.
Tot dusver hebben we alleen beschouwd de eigen beweging.
Maar ook het doel verplaatst zich meestal. Het effect hiervan is
voor den schutter-bestuurder en den schutter-waarnemer echter
gelijk, en het probleem is hetzelfde als voor een schutter op den
grond, die b. v. moet vuren op een zich voortbewegend doel. Om
den benoodigden „voorhoudhoek", d. i. de hoek die men vóór het
doel moet richten, te kunnen geven, wordt normaal gebruik gemaakt
van het z. g. ringvizier. Dit bestaat uit een klein cirkeltje als ver
vanger van de gebruikelijke vizierkeep, en daaromheen één of twee
concentrische cirkels. Al naar gelang van de richting van het doel,
loodrecht op de vuurrichting staat dan wel een kleineren hoek
daarmede maakt, wordt gevuurd als het doel zich op den buitensten
eb kei dan wel dichterbij het middelpunt bevindt. De straal van den
cirkel moet uiteraard overeenstemmen met de snelheid van het doel;
evenals bij het windvaanvizier, moet ook voor dit geval worden vol
staan met een gemiddelde waarde.
Een andere moeilijkheid is nog dat de afstand van het oog van
den schutter tot aan het ringvizier niet constant is.
Uit een en ander blijkt wel dat de richtmiddelen slechts zeer
gebrekkige hulpmiddelen zijn. Alleen veel oefenen kan hier baat
biengen. Naar verluidt prefereeren verschillende Amerikaansche
bestuurders een gewone jachtgeweerloop. De voorhoudhoek wordt
dan in de praktijk gevonden, zonder dien evenwel met hulpmid
delen vast te leggen.
Ter vervanging van het ringvizier is voor den bestuurder een
richtkijker in den handel gebracht. Bij de L. A. zijn een 12-tal
van deze instrumenten aanwezig. Deze kijker geeft geen vergroo
ting. Op de voorste lens zijn een kruisdraad en eenige concentrische
cirkels aangebracht. Het gebruik is vrijwel gelijk aan dat van het
ringvizier. Als vizierlijn doet hierbij dienst de optische as. Een
vooideel van dezen kijker is dat de oogafstand er minder toe doet,
aangezien de richthoek hierdoor niet verandert. Als nadeelen worden
genoemd vermindering van het gezichtsveld door den wand van
den kijker, en het eventueel vuil worden van de voorste lens, waar
door het beeld vertroebeld wordt.
444
