Van deze leerlingen behaalde alleen Lt. Ockerse het brevet
zooals bekend verloor Lt. Spandaw het leven bij een vliegon
geval te Soesterberg in het voorjaar 1913, terwijl de opleiding
van Kap. Darlang eindigde met een ernstig vliegongeval te Genck
in Dec. 1912.
Januari 1913 vertrok Lt. t. P. naar Indië, met zich voerende
de 2-persoons-Deperdussin, welke nooit gevlogen heeft althans
in Indië terwijl de 2 tweedekkers eenige weken later zouden
volgen, doch Indië nooit bereikten.
In Indië aangekomen, bleek al heel spoedig, dat het Leger
bestuur zeer sceptisch stond tegenover het door het Dep. van
Kol. opgedrongen vliegvraagstuk. Dit werd nog verhoogd door
het binnenkomen van allerlei ongevraagde raadgevingen, waarin
twijfel werd uitgesproken over de duurzaamheid van houtcon
structies in verband met het tropische klimaat en omtrent de ge
schiktheid van de Indische atmosfeer, welke laatste twijfel be
rustte op de over het algemeen povere resultaten van de enkele
h.t. 1. demonstreerende rondreizende burger-vliegeniers.
Hoe het ook zij, men scheen niet genegen veel geld in proef
nemingen te willen steken.
Wel werd een commissie benoemd, bestaande uit den Majoor
van den Generalen Staf Schutstal van Woudenberg, den Kapitein
der Genie Van der Burg en Lt. t. Poorten, welke commissie op
dracht kreeg vliegterreinen in de nabijheid van Batavia te ver
kennen. Eenige terreinen werden verkend en geschikt bevonden;
van het terrein, dat met de minste kosten zou zijn in te richten,
nl. het 11 jaar later voor de aankomst van Van der Hoop in
derhaast ingerichte vliegterrein Tjililitan, werden zelfs gedetail
leerde metingen en ramingen verrichtvoorts werden daar gedu
rende enkele maanden metereologische waarnemingen gedaan.
Het wantrouwen bleef bestaan en toen eenige bij de geweer-
makersschool te Mr. Corneüs aan elkander gelijmde djati-blokjes
na blootstelling aan allerlei temperatuurs- en klimaatsinvloeden
tenslotte loslieten, besloot de Regeering den M.v. K. te verzoeken
de twee tweedekkers voorloopig aan te houden, hetgeen ge
beurde.
De firma De Brouckère, van een en ander op de hoogte gebracht,
bood direct aan de inwendige houtconstructie van de vleugels te
vervangen door een metalen, welk aanbod werd aangenomen. Te
dien einde werd ook de Deperdussin-ééndekker ingepakt en na
jaar 1913 naar Holland teruggezonden.
Het gereedkomen van den ombouw der 3 toestellen viel onge
veer samen met het uitbreken van den grooten oorlog, zoodat
zooals boven vermeld geen uitzending meer plaats had.
Naarmate de berichten van den oorlog binnenkwamen, voelde
men meer en meer het gemis aan vliegtuigen h.t. 1. Zoo werd
op een gerucht, dat zich ergens bij Soerabaja nog een opgelegd
393
