609
vallen in het belang der verrassing naar de methode van Bruchmiiller voor
bereid, de schietgegevens slechts berekend en niet geschoten werden, zeide
een toenmalige art. comdt.,kolonel Gobin, met recht: Dus doen we in t alge
meen voortaan niet meer aan inschieten". Bij ons bekend volhardingsvei mogen
in alle militaire zaken viel men hem heftig aan en bleef in t algemeen bij
het oude" Schr. wil het inschieten afschaffen en geeft daarvoor zijn redenen
duidelijk aan. „Wanneer men aan het controleeren van de laag.ook de be-
teekenis van inschieten geeft, moet het behouden blijven, deuitdrukking te
kan echter tegenwoordig beter afgeschaft worden, omdat ze altijd de ^edachten
terugvoert naar het vroegere inschieten, met grens- en groepschieten, en dit
moet onder alle omstandigheden, als zijnde tijd- en munitie-verspilling naar
het schoolschieten worden verbannen". Schr. eindigt met: „Ten slotte le0
er nogmaals den nadruk op dat het schietvoorschnft met de hier gegeven
overwegingen wel rekening houdt, maar m.i. niet in die mate als de moderne
geMnhtWochenbfaett Nofxï^Maart 1929. „Beobaehtungssicherheit bei gro
szen Schuszweiten", maj. b.d. Kaiser. „Hoe verder een art. schieten kan, des
te eerder kan zij twee of meer opdrachten uit een stelling vervullen, zoowel
in den aanval als in de verdediging of den terugtocht „Stellmgveramderingen
zijn momenten van zwakte, doch niet te vermijden". Wil men de groote
drachten kunnen uitbuiten, dan moet men beschikken over zeer goede optische
middelen. Doch de techniek zal die verschaffen. Daar ligt met de moeilijkheid.
Deze ligt in het terrein, dat meestal zal dwingen tot inschieten met bg., wanneer
het nl. niet kan geleid worden door waarneming uit vliegtuigen., en daar mag
niet dan bij uitzondering op gerekend worden, naar schr. s meenrng. ij wi
nu voor de waarneming der springpunten een hulpmiddel gebruiken, nl om
de springpunten van de verschillende batterijen van elkaar te onderscheide
en wel door aan de springwolken verschillende kleurenzwart, rood, geel,
groen, enz. te geven.
AnS°Schvveizerische Mil. Zeitung. No. 3 Maart 1929„Giftgaskrieg, die
grosze Oefahr1ste Luit. Ir. W. Volhart. In dit artikel ^ordt opgekomen
tegen een'brochure, onder denzelfden naam verschenen in Juli 1928 van den
gewezen majoor F. C. Endres, welke brochure veel aandacht trok, doch vol
gens schr. ten onrechte omdat ze geschreven is door een „met wetenschap
pelijk vakman, die niet over de noodzakelijke chemische, natuurkundige en
meteorologische kennis beschikt, zoodat het boek, hoewel geschreven door
een gewezen beroepsmilitair, die na den oorlog zijn beroep verloochende en
naar het pacifisme overging, in zijn schildering van het wezen van den gas-
oorlog zoo bewust overdreven is, dat de invloed ervan daardoor als zeer
nadeelig moet worden aangemerkt".
Artïllerietechniek.
Revue militaire suisse. No. 3, Maart 1929. „Les armes d'accompagnement
de l'infanterie", Kapitein G. Daniker Schr. vervolgt zijn anhkel zie ook I. M
T. blz. 502, en neemt thans in beschouwing het beschieten van luchtdoelen
el1Mi! Wissensch. und Technische Mitteilungen, Maart-April nummer
1929 „Ein neues L.T.A. Geschiïtz der Firma Bofors'. Onder deze titel
troffen we een korte beschrijving met 2 afbeeldingen aan van den nieuwen
7 65 c.M vuurmond van Bofors, waarvan de voornaamste gegevens zijn
kaliber 7,65 c. M. SP,°°Tj1m- uno mm
kar.onlengte 40 kalibers. radmiddellun 1400 m.m
kanongewicht 560 K. G. proj. gewicht 8 K O.
max. gasdruk 2400 atmosferen. max. V„. 0'» m/sec.
max. declinatie - 50 graden. max. bereikbare hoogte 7600 1VT
max. elevatie +85 graden. grootste dracht 13000 M.
zijdel. richtveld 360 graden. gewicht in stelling 2200 K.u.
vuurhoogte 1625 m.m. gewicht bij vervoer 3100 K.O.
terugloop 1200/600 m.m.
In het bijzonder voor de affuitconstructie verwijzen we naar het artikel.
