die onder zijn bevelen gesteld zijn een zoo scherp mogelijk
omlijnde opdracht ontvangen. De aanval bestaat uit verschillende
phasen, die elk voor zich, zoo goed mogelijk volgens inzichten
van den commandant moeten verloopen. Naarmate de verbanden
kleiner zijn, kunnen de opdrachten aan de mitrs. meer gedetail
leerd en naar behoeften van het moment gegeven worden.
Ad 2. Doch hoe gaarne men de gevechtsleiding zoo goed
mogelijk zal willen houden, kunnen, en zullen er (vooral bij
het doorwerken der vijandelijke hoofdweerstandszóne momenten
zijn, waarbij de zw. mitrs. niet op aanvragen om steun mogen
wachten, maar indien zij voldoende inzicht in het gevecht hebben,
verplicht zijn te vuren op eigen initiatief, de doelkeuze zelf be
palend. Tot dit zelfstandig optreden zal o i mede werken, het
moeilijk worden van de verbindingen, zelfs over kleine afstan
den. Hoe meer goede, uitzichtgevende punten het terrein biedt,
des te meer succes kan men van deze wijze van steunen ver
wachten.
Dit bleek ons ook de opvatting van de N. S. S. in Nederland
te zijn. Als regel vuren de zw. mitrs. volgens opdracht van
den BC via den C. van de mitrailleurcompagnie. Alleen indien
de mitrs ter beschikking zijn gesteld van bijv. een comps. C.,
geeft deze bevelen. Zijn de mitrs. aangewezen tot steun van
een infie. afdeeling, dan hebben de door deze te vragen vuren,
den voorrang. Initiatief blijft daarnaast bestaan.
Hoever moeten de mitrs. zich van de voorste
1 ij n bevinden? Deze afstand is niet in getallen uit te druk
ken. Als beginsel moet gelden, „Zoover mogelijk naar voren,
om ze zoolang mogelijk te kunnen laten staan". Zoover moge
lijk naar voren, om zoo lang mogelijk te kunnen steunen zoo
lang mogelijk laten staan, omdat de zw. mitrs., willen ze hun
rendement opleveren, het vuur behoorlijk moeten voorbereiden
en dit kost zelfs bij de zw. mitr. tijd. Aan tirailleerende mitrs
heeft men niets, evenmin als aan artie die om het half uur van
stelling verandert.
Ongeacht de kwetsbaarheid tijdens de verplaatsing en het op
houden van den steun aan de infie., zouden de zw. mitrs. de
tirailleerende infie niet kunnen bijhouden, indien deze zich niet
regelt naar de zw. mitrs. (Zie ook Mallinckrodt: „Discussie over
het Mitrailleurvraagstuk"). De zw. mitrs. danken hun naam nu
eenmaal aan hun gewicht. Zie hiervoor het typeerende deel in
het werkje van Hausser blz. 18.
De infie zal haar bewegingen gedeeltelijk moeten aanpassen
aan die der zw mitrs. wil zij den steun daarvan niet missen.
De afstand van de zw. mitrs. tot de voorstel ij n
is veranderlijk en hangt van gevechtsomstan
digheden en terrein af.
Tijdens de nadering kunnen de zw. mitrs. in, onder dekking
zelfs op goede punten vóór, de voorste lijn worden opgesteld,
554
