Zooals men ziet, wordt ook van deze zijde voorzichtigheid
aangeraden,
Wat verder op blz. 87 wordt een artikel behandeld van den
kolonel Mozin, „Les tirs de ['artillerie en liaison directe avec la
manoeuvre de l'infanterie". Ik neem hieruit het volaende over:
„Zij (de infanterie) moet echter een juiste voorstelling hebben
van het vermogen der artillerie en competent zijn om te beoor-
deelen, wat in een zekeren tijdsduur door de haar ter beschik
king staande artillerie kan worden bereikt.
Voor de artillerie is het natuurlijk van belang te weten hoe
ver de eigen infanterie van het doel ligt. Is de waarneming goed
verzekerd, zoodat het vuur behoorlijk geregeld kan worden, dan
zal zonder gevaar geschoten kunnen worden op doelen, die 200
a 250 m. van de infanterie verwijderd liggen. Moet echter worden
gevuurd, zonder dat de gegevens voor het uitwerkingsvuur door
een voorafgaand inschieten bepaald zijn kunnnen worden, dan zal
de infanterie moeten zorgen, dat er een afstand blijft tusschen
haar en het doel van minstens 400 m. De schrijver neemt zelfs
aan, dat de infanterie in voorkomend geval tot deze veiligheids-
grens zal moeten teruggaan tenzij de omstandigheden zich hier
tegen bepaaldelijk verzetten Zij moet echter wel bedenken, dat
zij de artillerie dwingt tot voorzichtigheid, d. w. z tot nauwkeu
riger regeling van haar vuur hetgeen tijd vordert wanneer zij
op korteren afstand dan 400 M blijft en niet teruggaat.
Een al te groot optimisme zal oorzaak kunnen zijn, dat op
eigen infanterie wordt geschoten en dan hebben ook wij gevallen
te boeken zooals er zoovele worden beschreven in het hiervoor
genoemde boek van den generaal Percin, gevallen die helaas
wel niet altijd zullen kunnen worden voorkomen, maar die we
toch met onze uiterste krachten tot een minimum moeten terug
brengen.
Nu weet ik wel, dat onze voorschriften den meesten nadruk
leggen op een goede verbinding tusschen de artillerie en de
infanterie en dat wat dat betreft we er anders voorstaan dan de
Fransche artillerie in het begin van den oorlog. Men nam zich
daar in de eerste oorlogsmaanden vaak de wijze lessen van den
grooten strijder voor een behoorlijke verbinding al zeer weinig
ter harte, met de bekende funeste gevolgen. Maar hoe goed men
ook wil, de juiste uitvoering zal vaak worden belet door omstan
digheden buiten onzen wil, waaraan men nu eenmaal niets kan
veranderen en dan zijn we even ver op zoo'n oogenblik als
was er in het geheel geen verbinding geweest.
Tot zoover voor wat betreft het gedeelte uit het artikel van
den majoor van Goor over het schieten over eigen troepen.
De rest van het artikel raakt meer de taktiek van den aanval
en het gevecht in het algemeen en valt dus geheel buiten het
onderwerp. Ik wil het aan ter zake meer bevoegden overlaten om
hierover hunne gedachten uit te spreken.
571
