4. SCHIETEN OVER EIGEN TROEPEN DOOR
DE ARTILLERIE.
door
P. A. COX.
Kapitein van den Generalen Staf.
Met belangstelling mochten we kennisnemen van het over boven
staand onderwerp handelend artikel voorkomende in het Aprilnum
mer van ons periodiek.
We hebben de verschijning van deze bijdrage op artilleristisch
gebied toegejuicht, te meer waar de titel ons dadelijk plaatst
temidden van een vraagstuk, dat de aandacht van iederen aan
voerder, zeker van iederen infanterist, verdient en zulks te meer
wanneer het besproken wordt door een officier der artillerie.
Ieder infanterist voelt alles wat op het gevechtsveld wordt
verricht om 's vijands wapenwerking te belemmeren als een directe
beschutting en heeft uiteraard den wensch in zich, dat de artillerie
hem zoo lang mogelijk steunt, zoo lang mogelijk vergezeld met
haar vuurbescherming verleenende projectielen.
Hij zal daarom willig het oor leenen aan den deskundige, die op
grond van practische ervaring komt verklaren, dat de artillerie in
staat is meer en langer te steunen dan de voorschriften aangeven;
hij zal met enthousiasme nota nemen van de mededeeling dat de
artillerie hem in het gevecht met haar projectielen kan begeleiden
tot het moment dat van hem de grootste moreele en physieke
inspanning wordt gevraagd „de stormaanval." Hij zal een regeling,
waarbij hij slechts een afgesproken sein behoeft te geven, om zich
te hoeden voor het gevaar getroffen te worden door eigen vuur,
aanmerken als ideaal.
Maar dit zoo zijnde, ligt daarin, zeker voor ieder artillerist
schrijver een vingerwijzing om te voorkomen dat verwachtingen
worden gewekt, welke nimmer ten volle in vervulling kunnen gaan.
Door het opzeggen van het vertrouwen in de juistheid van de
wenken gegeven in onze voorschriften, in den geest als schrijver
zulks doet n. 1. met gelijktijdig in uitzicht stellen van een veel
intensieveren steun en met een beroep op voorbeelden uit de
practijk, zal bij de infanterie de meening kunnen postvatten dat
hij in het gevecht op een langduriger en krachtiger steun van de
artillerie zal mogen rekenen.
De infanterie zal dan ten aanval gaan in de overtuiging dat zij
zich op de artillerie kan verlaten. Maar hoe nu als zij practisch en
573
