schot goed te plaatsen en de paco mist zelden. De groote deta chementen, de artillerie, de vliegdienst putten zich vergeefs tegen hem uit. De kampen 's nachts, de convooien overdag vormen zijn geliefkoosde doelen. Den geheelen dag hebben de paco's in de omstreken van Zina zitten paffen. Bij elke pauze klimt men op de auto's, de motoren beginnen te roffelen en dan komt er een tegenbevel. Den volgenden dag het zelfde lied. De morgen gaat voorbij, eindelijk, even na den middag, wordt het bevrijdende signaal gegeven. Wij rijden zoo snel, als de kronkels in den weg maar toestaan. Wij komen langs de batterijen, die er op losschieten, door een verwoest dorp, nog rookende in zijn omlijsting van oranjes en olijven; een beetje verder, na een bocht van den weg, doemt een waar autokerkhof op. Dat is al, wat van een convooi over is; de bestuurder van het voorste rijtuig werd gedood en de geheele file kon niet verder. Het personeel had nog juist tijd zich uit de voeten te maken en zich binnen de post Zina, vlakbij, te redden, 's Nachts hebben de verzetslieden de vrachtauto's geplunderd en ze daarna in brand gestoken. De post Zina, langs den weg gelegen, is bij onze aankomst het centrum van een vrij warm gevecht. Wij verlaten, zonder eenigen spijt, dat ongastvrije oord om af te dalen naar de engte van Taranes, een der slechtst befaamde punten van het traject. Een bataljon Tercio, tegen een vijand ontplooid, die het de han den vol geeft, bevestigt dien slechten naam volkomen. Langza merhand maakt de weg zich uit de vallei vrij, de fusillade verwijdert zich en wij komen in een woedende stortbui te Souk el Arba. De duisternis is gevallen, geen maan, zeer dicht, bijzonder ge schikt voor pacos. Weldra fluiten de kogels, de schildwachten antwoorden met een rollend vuur. Er heerscht gedurende eenigen tijd een groot lawaai. Eensklaps houdt het schieten op en alles is weer stil. (42) Den volgenden dag is het vertrek op twaalf uur vastgesteld. Nauwlijks hebben wij een K. M. achter ons, of het voorste rijtuig stopt, maakt keert en gaat naar Souk el Arba terughet geheele convooi volgt de beweging. In den weg blijkt een niet te over schrijden coupure te zijn; de genie moet eerst een nieuwen overgang maken. 24 uur later is het werk beëindigd en onderneemt het convooi zijn laatste étape. Eerst stopt men om een tegen- liggend convooi te laten passeeren, dan om verandering te brengen in de volgorde der voertuigen, nu weer om de coupure van gis- 516 (42) Vergelijk pt. 19 V. V. II, uitg. 1927: (1) Tegen nachtelijke beschietingen is een actief optreden steeds het meest afdoende, waartoe het aanbeveling verdient een of meer brigades gekleed te doen rusten, om dadelijk tot uitrukken gereed te zijn. Zie ook pt. 131 V. P.T. L. 1928.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1929 | | pagina 8