beweging in de voorste lijn te krijgen. Ontvangt men dien steun in onvoldoende mate, dan kan men slechts den nacht afwachten, de krachten hergroepeeren en het den volgenden dag, met een nieuwe groepeering van krachten opnieuw probeeren. Heeft men echter succes, dan komt pas mooi werk voor de zw. mitrs. Bij de vervolging behooren de zw. mitrs. desnoods met een kleine dekking vooraan. Dan mag er gewaagd worden, want hoeveel levens kunnen er niet gespaard worden, indien het den zw. mitrs. gelukt met hun langen arm elke organisatie van een verdediging bij den vijand onmogelijk te maken Dan geen centralisatie van zw. mitrs., dan late men ze geheel of gedeeltelijk los, dan wedijveren zw. mitrs. en infanterie om snelheid, zonder daarbij roekeloos te worden. Aanval noch snelheid mogen zelfs in den modernen oorlog in een ongunstig daglicht staan, doch wel een roekelooze aan val, of verkeerde snelheid. Zooals met alles, streve men ook bij het gebruik der zw. mitrs. naar het practisch bereikbare. Wanneer de aanval tot staan wordt gebracht, komt een moeilijk moment voor de infanterie De aan- valskracht is uitgeput, verbanden verbroken, onderlinge samen hang ontbreekt, de kans op tegenstooten was nooit grooter Het zijn weer de zware mitrs. die met steun van de artillerie de infanterie over dit zwakke moment moeten heenhelpen. Tegen stooten moeten vooral in de kiem gesmoord worden. Het is van het allergrootste belang, dat men in den korten tijd welke men heeft, het vuur der zw. mitrs. voorbereid op die terreindeelen, van waaruit men een tegenstoot vreest. De zw. mitrs. vormen als het ware het geraamte, waaromheen de infanterie zich ter verdediging inricht. Is de duisternis aangebroken, dan kan men zich hergroepeeren; voor den aanval, indien men het offensief den volgenden dag voortzet, voor de verdediging, indien men voorloopig van eiken aanval afziet. Wordt de eigen infanterie teruggeslagen, dan zijn de zw. mitrs. weer de wapens bij uitnemendheid om haar op te vangen. Zij brengen hun vuur op den vervolgenden vijand, trachten dien op grooten afstand tot voorzichtigheid en vertragen van de beweging te krijgen; centraal gebruik der zw. mitrs. zal vaak niet mogelijk zijn. Verliezen mogen niet geschuwd worden. Men heeft slechts vuur noodig om den vijand tegen den grond te drukken, en de eigen infanterie gelegenheid te geven zich los te maken. Daarvoor gebruike men dan ook het Vuurwapen bij uitnemendheid de zw. mitrs. Dat bij zoo'n opdracht verliezen geleden worden, is van zelfsprekend. Doch die verliezen moeten zoo duur mogelijk be taald worden. Hulpwapens dienen nu eenmaal, om de infanterie in alle gevechtsomstandigheden te helpen, dus ook de moeilijkste. En die moeilijkste momenten breken aan, indien het de infan terie slecht gaat. Daarom effene zij den weg voor de infanterie zoo goed mogelijk, ten bate van zich zelf, doch bovenal tot 643

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1929 | | pagina 27