aankomst van het 6 L. K. van welks nederlaag hij nog onkundig
was te Allenstein.
Met zijn sterken rechtervleugel hoopte hij de overwinning te
zullen behalen. Nogmaals droeg hij het 1 L. K. op tot eiken prijs
stand te houden, beval het 23 L. K. en de 6de Cav. Divisie een
flankbeveiliging ten Zuiden van Waplitz te vormen en het 13 en
15 L. K. om den aanval in de richting Allenstein-Hohenstein-
Miihlen door te zetten.
In den ochtend van den 27sten werd de aanval van het Duitsche
I L. K. ingezet, aanvankelijk krachtiger op den rechtervleugel en
in het midden dan op den linkervleugel. Op den rechtervleugel werd
de aanval door het Russische artillerievuur gebroken, terwijl een
Russische tegenaanval eenige verwarring stichtte. Tegen elf uur
voormiddag kwam de aanval van den linkervleugel los, waarop de
Russen Usdau moesten prijsgeven en draaiend om hun linkervleuget
terugweken in de richting van Mlawa, onder achterlating van een
achterhoede ten Noorden van Soldau.
Generaal von Francois, die de bedreiging uit het Zuiden ernstiger
inzag dan deze werkelijk was, ging niet door in de richting van
Neidenburg, zooals bevolen was, doch meende dat het noodzakelijk
was eerst nog met zijn geheele korps een stoot in de richting van
Soldau te doen. Daarop liet von Francois zijn korps naar het Zuiden
inzwenken en meldde dit 11.30 vin.) aan het legercommando,
dat daarin toestemde.
Toen n.l. dit bericht bij von Hindenburg binnenkwam, meende
deze dat de toestand bij XX L. K. zoo gunstig was, dat dit korps den
steun van I L. K. wel zou kunnen missen, terwijl tevens een spoedig
ingrijpen van I Res. K. en XVII L. K. in uitzicht stond.
Een vliegerbericht, dat in den namiddag binnenkwam en meldde,
dat sterke vijandelijke colonnes ten Zuiden van Soldau terug
trokken, bereikte den Generaal von Francois niet, althans te Iaat,
zoodat hij zijn korps gereed stelde om den 28sten 's morgens den
aanval verder in Zuidelijke richting voort te zetten.
In het centrum, bij het versterkte XX L. K., verliepen de gevechten
echter in het geheel niet zooals von Hindenburg wenschte en ver
wachtte. Nadat Usdau gevallen was, had XX L. K. bevel gekregen
naar het Noorden in te zwenken om den vijand in de flank te stooten
en diens terugtochtsweg af te snijden. Doch toen dit bevel aankwam,
kreeg de commandant van XX L. K., Generaal von Scholtz, bericht,
dat zijn front bij Mühlen doorbroken was. Hij nam daarom een
divisie van den Zuidvleugel weg om een tegenstoot tegen Mühlen
te doen. De andere divisie, welke toen alleen van het Zuiden uit in
de richting Waplitz moest aanvallen, zag, beducht voor een aanval
op de eigen rechterflank, van dien aanval af en bleef liggen.
Toen bleek, dat het bericht omtrent den doorbraak bij Miihlen
onjuist was, keerde Generaal von Scholtz niet tot zijn oorspronke-
709
