dus een omsingeling van het Russische centrum beoogd, welke
actie op den rechtervleugel in den rug gedekt zou worden door
1 L.K.
28 Augustus (Schets 4).
Aanvankelijk verliep de aanval van XX L.K. niet zooals ge-
wenscht werd 's morgens toch werd de aanval van den rechter
vleugel van dit korps afgeslagen. Dank zij een krachtigen aanval
van de 3de Res. Divisie, welke voorwaarts drong, begon later
ook de aanval van XX L.K. te vlotten, zoodat in den namiddag
Hohenstein vermeesterd werd.
I L.K. begon 's morgens den aanval op Soldau. Aangezien uit
inmiddels ingekomen berichten gebleken was, dat de Russen bij
Soldau niet zoo sterk waren als von Frangois aanvankelijk ver
moedde, had hij reeds dadelijk een detachement cavalerie en artil
lerie in de richting van Neidenburg gezonden en kort daarop een
geheele divisie. Met de rest van het korps (24 bataljons en 29
batterijen) werd de weerstand bij Soldau gemakkelijk gebroken,
waarna von Frangois slechts de 5de Landw. Brigade met het
front naar Mlawa ter dekking achterliet en met het andere deel
eveneens in de richting van Neidenburg oprukte.
Na het gelukken van den aanval van XX L K. gaf von Hin
denburg om half twee 's middags aan I L. K. bevel de vervol
ging in te zetten. Cavalerie, wielrijders en artillerie moesten naar
Willenberg; de Divisiën moesten Muschaken en Grünfliesz be
reiken, terwijl het geheele korps den volgenden ochtend zoo
vroeg mogelijk naar Willenberg moest doorrukken.
1 L. K. werd ten N. W. van Meidenburg tot den avond door
de Russen tegengehouden, doch 's nachts om 3 uur kon toch
Muschaken bezet worden.
Von Hindenburg meende nu, dat het pleit voor den Rus be
slecht was. De aanvallen waren zij het met vertraging gelukt,
de omsingeling was voltooid. Ben ontgoocheling zou de mede-
deeling omtrent de gebeurtenissen bij I Res. K. en XVII L. K.
geven.
Daar er geen rechtstreeksche verbinding bestond tusschen het
Legercommando en den Commandant van het XVII L. K., generaal
von Mackensen, waren de bevelen voor 1 Res. K. en XVI! L. K.
den vorigen avond aan het eerst genoemde korps gezonden, dat
deze aan XVII L. K. moest doorgeven. Dit nu is door niet ge
heel opgehelderde oorzaak niet juist geschied. In stede van een
gedeelte van XVII L. K. aan te trekken, droeg Commandant I
Res. K. aan von Mackensen op met zijn geheele korps terug te
keeren om den volgenden dag gezamenlijk Allenstein aan te val
len. Von Mackensen kon, nadat hem nogmaals uitdrukkelijk was
medegedeeld dat dit de bevelen van het Legercommando waren,
711
