een dreigende onweerswolk in het Noord-Oosten. Hij behoefde slechts voorwaarts te marcheeren en wij waren verslagen." (blz. 32). Dus moest Samsonoff's leger snel en vernietigend verslagen worden. 5 Zwaar was de verantwoordelijkheid, welke op de leiding rustte en slechts stalen zenuwen en ijzeren wil konden de zelfbeheer sing behouden bij zooveel tegenslag en zoo ernstig gevaar. „Auf den Führer stürmt viel ein. Er musz gute Nerven haben. Der Laie glaubt zu leicht, im Kriege ware alles nur ein Rechen- exempel mit bestimmten Gröszen. Es ist alles andere, nur das nicht. Es ist ein gegenseitiges Abringen gewaltiger unbekannter physischer und seelischer Krafte, und zwar um so schwieriger je gröszer die eigene Unterlegenheit ist. Es ist ein Arbeiten mit Menschen von verschiedener Charakterstarke und mit eigenen Gedanken. Der Wille des Führers allein ist der ruhende Pol (Lud., blz. 41). „Men kan op het slagveld nimmer sterk genoeg zijn," aldus een der hoofdbeginselen van de oorlogvoering. Tegenover Rennen kampf werd een uiterst minimum achtergelaten; voorts werden zooveel mogelijk troepen uit de Weichselvestingen mobiel ge maakt en aangetrokken voor den slag. We zien dit beginsel ook toegepast tegenover het Russische 6 L. K. Om Samsonoff's centrum te kunnen omsingelen moest 6 L. K. teruggeworpen worden. Niet een, doch beide beschikbare legerkorpsen (I Res. K. en XVII ,'A wer,den daarvoor aangewezen, zoodat plaatselijk een over macht verkregen werd. Niet tegenover eiken tegenstander zou een zoo gewaagde operatie gelukken. Tegenover een actieven, manoeuvreervaardigen vijand met een overmacht als waarover de Russen in Oost-Pruisen beschikten, zouden de Duitschers deze operatie wellicht niet aangedurfd hebben. Ludendorff berekende, dat de slag niet vóór den 26sten Aug. zou kunnen aanvangen en dat deze omstreeks drie dagen duren Z°A'-Jje afstand> welke het Njemen-leger van het Narew-leger scheidde, was van dien aard, dat het eerste zeer wel in den slag bij Tannenberg had kunnen ingrijpen, indien het krachtig vooruit gegaan was. Men mag er niet op rekenen, dat de vijand verkeerd zal han delen daarom liet von Hindenburg aanvankelijk 2 legerkorpsen tegenover Rennenkampf staan. Maar van 's vijands fouten moet men gebruik maken. Toen Rennenkampf bleef staan, werden het I Res. K en de helft van XVII L. K. naar het Zuiden ingezet. En daar bleek, dat Rennenkampf het afmarcheeren van deze troepen ongestraft toeliet, werd ook de tweede divisie van XVII L. K. aangetrokken. i P6 |roo^s^e der Russen was dan ook Rennenkampf's wer keloosheid. Waar was deze aan toe te schrijven? In hoofdzaak

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1929 | | pagina 20