van dit alles was, dat de soldaten weer gingen plunderen, voorzoover er althans nog wat te plunderen viel. Eenige verbetering werd verkregen door de troepen verder uit elkaar te legeren en ze ovei een oppervlakte van Warschau tot aan het Frische Haff te ver spreiden. Het was werkelijk te verwonderen, dat het leger onder deze omstandigheden nog een bruikbaar werktuig in de handen van den Keizer bleef. In ieder geval was wel de uiterste grens van het uithoudingsvermogen bereikt. juist toen het na inspanning van alle krachten gelukt was voor raden uit Pommeren, Brandenburg en Silezië aan te voeren, greep de Russische bevelhebber Bennigsen, gebruik makende van de verspreide ligging der Franschen, hun linkervleugel aan en drong deze tot Gilgenburg en Neumark terug. Gelukkig voor Napoleon zetten de Russen de vervolging niet door, doch de Keizer achtte zich verplicht tot een tegenoffensief over te gaan, dat met een vrij- willigen terugtocht van den vijand eindigde. Napoleon was echtei credwongen zijn leger achter de Passarge terug te trekken. Wederom was door de onvoldoende verpleging de vervolging uitgebleven en de beslissing niet gevallen! Het eenige resultaat was, dat het leger opnieuw volkomen uitgeput was. Ook in de nieuwe winterkwartieren was de verpleging gebrekkig. Met groote bezorgdheid zag de Keizer een nieuwe offensief van den vijand tegemoet en geheel tegen zijn gewoonte in nam hij door de verplegingsomstandigheden daartoe gedwongen bij Osterode een defensieve opstelling in. Steeds gingen bevelen uit om den aanvoer van levensmiddelen te bespoedigen, maar de prestaties van de Compagnie Breidt, den aannemer voor de voer tuigen, waren geheel ontoereikend. Vandaar, dat Napoleon er op 6 Maart toe overging treinbataljons op te richten. Maar deze maat regel had natuurlijk voorloopig geen nuttig effect. Op 12 Maart schrijft de Kefzer: „Heden zijn het lot van Europa en mijn grootste plannen van de verpleging afhankelijk. De Russen verslaan zou slechts kinderspel zijn, als ik maar brood had!" Duidelijk blijkt' hieruit, hoe sterk de krijgsverrichtingen in dezen veldtocht door de verpleging beïnvloed werden. De toestand blijtt bedenkelijk en in het begin van Mei begint men de paarden op ie eten. Eindelijk, einde Mei brengt de val van de vesting Dantzig uit komst. Groote voorraden worden hier aangetroffen en daar deze in de onmiddellijke nabijheid der troepen zijn en dus weinig ver voer noodig is, beteekent dit een aanmerkelijke verbetering van den toestand. Verder geeft deze veldtocht, die met de over winning van Napoleon bij Friedland eindigt, voor ons doel geen nieuwe gezichtspunten. De veldtocht van 1807 had duidelijk aangetoond, dat Napoleons principe niet onder alle omstandigheden het juiste was. Zoolang het land voldoende opleverde, had hij groot succes. Maar het ge- 758

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1929 | | pagina 60