delijke invasie zullen kunnen beletten, tenzij het invallende leger
eerst per transportvloot moet worden overgevoerd. Een vloot
actie al dan niet gecombineerd met het optreden van een lan
dingsleger en een voor een gedeelte van het traject aan boord
van schepen te transporteeren luchtmacht, kan door een eigen
luchtmacht worden belet. Het hangt slechts van de sterkte der
luchtmacht en van de oorlogskansen af of het beoogde
doel vernietiging van den vijand, kan worden bereikt. Maar
men vergete niet, dat dit alles slechts geldt voor een negatieve
doelstelling
Resumeerende meen ik dus te kunnen zeggen dat het be
staansrecht van den zelfstandigen luchtoorlog en daarmede ook
van de luchtmacht gebaseerd kan zijn:
a. op een positief oorlogsdoel, n.l. op de mogelijkheid tot het
désorganiseeren van den vijandelijken staat door bombardement
van regeerings- en bevolkingscentra;
b. op een negatief oorlogsdoel, n.l. op de mogelijkheid tot het
vernietigen van de vijandelijke strijdkrachten in algemeenen zin;
c. op een „ongedefinieerd oorlogsdoel" of op een oorlogsdoel
dat voor de luchtstrijdkrachten noodgedwongen negatief moet zijn,
n.l. op de noodzakelijkheid tot afweer van een vijandelijke offen
sieve luchtmacht.
Ik heb hiermede getracht de, uit een militair oogpunt bezien,
zuivere principes te geven, waarop een beschouwing over het vraag
stuk of de luchtmacht in het kader van onze weermacht past, moet
berusten. Men mag echter niet vergeten dat dit een eenzijdige ziens
wijze is. Militaire beschouwingen dienen allereerst den oorlogs
toestand te betreffen, den abnormalen toestand dus, die intreedt
als de normale machtspolitiek van een staat heeft gefaald. Veel
verwarring is er op luchtvaartgebied reeds ontstaan, doordat men
een mogelijk oorlogsdoel niet scherp heeft weten te scheiden van
het algemeene politieke doel. De machts-politiek berust op factoren
als economische kracht, koloniaal bezit en gunstige geografische
positie, maar óók op de aanwezigheid van een sterke weermacht
en de bedreiging met het zoo noodig krachtdadige optreden van
deze weermacht. De luchtvaartpolitiek als onderdeel van de alge
meene machtspolitiek van een land kan samenvoeging van de civiele,
militaire en maritieme vliegdiensten vereischen, in het bijzonder
voor de organisatie van een levenskrachtige burgerluchtvaart en
een gezonde vliegtuig-industrie; het is mogelijk dat het oorlogsge-
bruik van de luchtstrijdkrachten zich bij deze gedwongen centra
lisatie zal moeten aanpassen, maar de op deze wijze gevormde
„luchtmacht" (een andere dan de door mij gedefinieerde) kleeft
altijd het bezwaar aan, dat zij het luchtwapen van leger en vloot
onder de natuurlijke leiding vandaan heeft gehaald.
792
