854
10. TIJDSCHRIFTEN-OVERZICHT.
Revue d'Artillerie. Mei 1929. Deze aflevering opent met een artikel gewijd
aan Maarschalk Foch samengesteld door Generaal Maurin.
Allereerst vinden we de aan het graf van den grooten veldheer uitge
sproken rede door den Minister President Raymond Poincaré. Vervolgens
worden door Generaal Maurin eenige herinneringen opgehaald aan zijn
samenzijn met Maarschalk Foch. We nemen hieruit het volgende over.
In 1899 ontmoette hij (Foch) mij te paard, gaf mij een teeken hem te
vergezellen en stelde mij plotseling de vraag: „Wat hindert U bij de oplos
sing van tactische vraagstukken." Ik antwoordde: „ik voel mij niet op mijn
gemak tegenover de moeilijkheden van de uitvoering; ik geef mij niet vol
doende rekenschap van de waarde van de middelen waarover ik beschik."
„Toen U mij een paar dagen geleden opdroeg een bataljon in een dorp
te werpen, heb ik mij afgevraagd waarom het een bataljon moest zijn,
waarom niet meer, waarom niet minder en deze twijfel in de waardeering
van de eenheden maakt het mij moeilijk een samenhangend geheel te
vormen."
Kolonel Foch antwoordde: „Ik begrijp dat zeer goed, denk er maar
niet meer aan, werk Uw denkbeeld uit zonder U om de middelen te bekom
meren; als ge een juist denkbeeld hebt, zult ge er bij de uitvoering we)
aan denken hoe gij de middelen aan Uw plan moet aanpassen."
Eenige jaren later vroeg generaal Foch mij wat ik had gedaan na het
verlaten van de Hoogere Krijgsschool en toen ik hem zeide, dat ik overeen
komstig zijn raad, veel aan tactiek had gedaan, antwoordde hij:
„En nu is het genoeg met de tactiek, doe nu aan strategie".
Den eersten September 1914 moest de schrijver aan Generaal Foch de
volgende order overbrengen:
„U is vrij Reims te verdedigen of los te laten, ik breng U de noodige
automobielen voor den aanvoer van munitie zoolang U Reims wil verde
digen of voor den afvoer van de munitie, die nog in Reims is."
Bij de daarop volgende besprekingen liet een van de officieren van den
Staf zich ontvallen: „dat ziet er niet best uit." Nauwelijks waren die
woorden er uit, of Foch zeide met eene ernstige stem: „Wie zegt dat?"
Op de bekomen order antwoordde de generaal: „Ik ga er heen."
Bij een der eerste ontmoetingen met Belgische officieren kwam ter sprake
hoe de uitwerking van het vuur kon worden opgevoerd. Foch zeide: „Denk
er om U in te graven." Een van de officieren zeide daarop: „Maar Generaal
op 20 cm. is al water", waarop Foch antwoordde: „Wel dan ga je maar
hoogerop zitten."
Den 30en October 1914 hadden de Engelschen onder French het bij Saint
Omer hard te verantwoorden. „Wat moet ik doen", zei French, „ik heb
geen reserve meer". „Ik zal haar U brengen" antwoordde Foch. „Zeven
bataljons zullen van nacht aankomen om U te versterken." A4aar den
volgenden dag richtten de Duitschers zich met groote heftigheid tegen een
Engelsch legerkorps, de beide divisiecommandanten waren al buiten gevecht
gesteld. Foch hoort dat de Engelsche bevelhebber de order voor den terug
tocht heeft gegeven. Juist passeert Generaal French die het bericht bevestigt.
Onmiddellijk schrijft Foch de volgende order: „Een terugtocht midden op
den dag zal tot een débacle leiden.
