Ie. breede aanvalsfronten, doch
2e. smalle en diepe échelonneering van de afdeelingen, die den
eigenlijken aanval verrichten.
Deze eigenlijke aanval, welke wordt uitgevoerd door afdeelingen
met K. M.'s zonder gebruik van de affuit, ontvangt dan vuursteun
van afdeelingen, die te voren zoo ver mogelijk zijn vooruitgegaan
om daarna flankeerend vuur te brengen op het punt waarop de
eigenlijke aanval plaats heeft. De afdeelingen die vuursteun ver
schaffen gebruiken in tegenstelling met den eigenlijken aanvalstroep
wèl de affuit en blijven tijdens den eigenlijken aanval op hun plaats.
Ook voor deze opvatting is ongetwijfeld veel te zeggen
en enkele collega's met wie ik deze zaak besprak zouden er
zelfs de voorkeur aan geven boven de organisatie, waarbij slechts
één der compagnieën van een affuit per K. M. wordt voorzien.
Inderdaad heeft een dergelijke toebedeeling van affuiten veel
aanlokkelijks. Men denke bijvoorbeeld aan de verdediging, waar
bij dan alle K. M.'s de functie van zwaren mitrailleur kunnen
verrichten aan een voorhoede, die de ontplooiing en inzet van
de hoofdmacht beschermt; aan afdeelingen, die tijdens den aan
val een vasthoudende taak krijgen toegewezen enz. Hiertegenover
staan mindere beweeglijkheid van de infanterie en wellicht een
ongunstige beïnvloeding van den aanvalsdrang.
Persoonlijk zou ik mijn oordeel over de meest gewenschte
organisatie en het daarmede samenhangend tactisch gebruik af
hankelijk willen stellen van proeven, die tevoren in onze terreinen
en onder onze omstandigheden met de K. M. op affuit gehouden
dienen te worden.
En hiermede ben ik dan tevens genaderd tot de aanleiding
voor het schrijven van dit artikel, dat beoogt de wen-
schelijkheid aan te toonen om met de nieuw
geconstrueerde affuit hier te lande serie use
proeven te houden.
Naar mijn volle overtuiging is het in het voorgaande slechts
vluchtig geschetste onderwerp voor ons leger van het hoogste
belang. Het geldt hier niet een nieuwigheidje, zooals die zoo
herhaaldelijk op wapentechnisch gebied worden aangekondigd,
doch de practische verwezenlijking van een door tactici gefor
muleerd, maar tot nu toe onuitvoerbaar gebleken desideratum. Van
zijn studie en detacheeringen in Frankrijk had de toenmalige
Kapitein Jessen de overtuiging medegenomen van de moeilijk
heid van het vraagstuk van het tactisch gebruik van de mitrail
leurs bij den aanval. „Tracht Uw Madsengeweer te verbeteren",
zeide toen een zijner leeraars tot hem, „opdat het niet slechts
als geweermitrailleur maar ook als zware mitrail'eur kan worden
gebruikt".
Voor zoover ik het kan beoordeelen is de ontwerper hierin
volkomen geslaagd. Begaafd tacticus en mitrailleurdeskundige
1099
