Maar de spoorweg alleen zou dit niet mogelijk gemaakt heb ben. Deze is gebonden aan een eenmaal aangelegde baan. Uit breiding van het net kost zeer veel tijd en materieel. Daar de spoorweg een bij uitstek gevoelig verbindingsmiddel is, is hij meestal in de nabijheid van den vijand onbruikbaar. Vooral bij een vervolging is dit in hooge mate het geval, daar de vijand bij zijn terugtocht de spoorwegen als regel grondig vernielt. De troep is dan ook slechts bij uitzondering rechtstreeks per spoor trein te bereiken. Daarom zijn er andere transportmiddelen noodig voor het verkeer tusschen het spoorwegeindstation en den troep. Hoe verder de troep van het eindstation verwijderd is, hoe meer andere transportmiddelen er noodig zullen zijn. Hun beteekenis wordt grooter, naarmate er minder spoorwegen zijn en deze meer geleden hebben. Wordt de afstand van het eindstation tot den troep te groot, dan kan de aanvoer geen gelijken tred houden met het voortruk ken van het leger en wordt dit meer en meer op landsexploitatie aangewezen. Doch het is gebleken, dat zelfs bij de meest doel matige uitbuiting der plaatselijke hulpbronnen toch nog altijd een aanzienlijke aanvoer noodig blijft. De grootste moeilijkheid van den huidigen aanvoerdienst is dus gelegen in de leemte tusschen het spoorwegeindstation en den troep. Tot voor kort werd voor het overbruggen van deze leemte slechts beschikt over transportmiddelen met paardentractie. Het grootste bezwaar hiervan is wel, dat de dagmarschen, die deze treinen kunnen afleggen, weinig grooter zijn dan die der troepen. Daardoor heeft men voor iederen halven dagmarsch, die de troep zich verder van het eindstation verwijdert, een nieuwe treinafdeeling noodig, die in staat is een dagrantsoen voor dien troep te vervoeren. Bovendien is ongunstig weer van grooten invloed op de prestaties van treinen met paardentractie. De wijze van oorlogvoeren moest zich dan ook dikwijls aan het tempo van den aanvoer aanpassen. Men kon zich hiervan alleen los maken door te leven van het land. Was dit niet mogelijk en stoorde men zich toch niet aan de moeilijkheden van den aan voer, dan leidde dit maar al te vaak tot een mislukking, zooals we in het voorgaande meermalen gezien hebben. Het is de vrachtauto geweest, die deze leemte met minder bezwaar bleek te kunnen overbruggen en daardoor een aan zienlijke verbetering bracht. Dit zal duidelijk zijn, als men on derstaande staatjes aan een aandachtige beschouwing onderwerpt. Hierbij is uitgegaan van de in ons leger gebruikelijke trans portmiddelen, terwijl is aangenomen, dat het maximum laad vermogen dezer voertuigen ten volle kan worden benut. Bij de meeste artikelen is dit niet het geval, doch de onderlinge ver houding wordt daardoor weinig of niet gewijzigd. 1105

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1929 | | pagina 53