Seitdem die Russen nicht mehr überrascht und nicht mehr über-
fallen werden können, ist es nicht ratsam, einen starken Gegner
ohne jeden Zusammenhang und ohne die Möglichkeit der gegensei-
tigen Unterstützung von zwei ganzlich verschiedenen Seiten und
aus solcher Entfernung anzugreifen".
En dus zet Schlieffen met zijn medewerkers zich tot de studie
betreffende de mogelijkheden van een offensief in het Veesten,
een defensief in het Oosten. Tot 1899 blijft hij ten opzichte van
Rusland nog in twijfelzonder Duitschland's hulp valt Oosten
rijk niet aan
Bestaat er wellicht een offensieve oplossing in den vorm van
een minder gescheiden operatie? (Duitschland valt aan uit Opper-
Silezië, Oostenrijk uit W. Galicië, Oost Pruisen blijft zwak bezet).
Doch Frankrijk wordt steeds meer en meer de gevaarlijkste en
dichtstbijzijnde tegenstander, terwijl het sterke Russische vesting
front, de verbetering van het Russische spoorwegnet en de vlug
gere mobilisatie een offensief met snelle beslissing tegen Rusland
steeds moeilijker maken.
En zoodoende besluit Schlieffen ongeveer in 1899 tot het stra
tegisch offensief in het Westen, het defensief in het Oosten.
v. Schlieffen en de ontwikkeling der moge
lijkheden bij een defensief in het Oosten.
Voor een man als Schlieffen was toepassing van de Ermat-
tungsstrategie uitgesloten ten aanzien van het hem gestelde, bijna
onoplosbare vraagstuk van een snel te beslissen strijd naar twee
fronten.
Duitschland werd niet gebaat door een „ordinarer Sieg".
Alleen dadelijke, snelle maar ook volkomen vernietiging van
den tegenstander diende op den voorgrond te worden gesteld.
Welke oplossing Schlieffen hiertoe voor het Westfront koos,
blijve verder buiten beschouwing: zij moest in ieder geval in zoo
kort mogelijken tijd tot volkomen vernietiging van de Fransche
legers leiden.
Zij moest gezocht worden met een maximum aan krachten.
Hierin lag opgesloten, dat tegen den Oostelijken tegenstander
voorloopig en totdat de beslissing in Frankrijk bereikt zoude
zijn, met een minimum moest worden volstaan; dat men er in
het Oosten desnoods in diende te berusten om een of meer pro
vincies tijdelijk „zu sakrifizieren".
Dat wil echter niet zeggen, dat Schlieffen in het Oosten het
strategisch defensief wilde uitvoeren achter een lange, dunne
„lineair"-opstelling van de beschikbare krachten, in een stelling,
op „vertragende", niet rechtstreeks naar een beslissing strevende
wijze: het strategisch defensief kon z.i. slechts offensief aan de
hooggestelde eischen voldoen.
1063
