hulpmikpunt, doch dadelijk gebruik gemaakt van een mikpunt
buiten het doel.
Thans nog een derde mogelijkheid. De b: om welks kruin als
hulpmikpunt gebruikt wordt, staat niet in het schootsvlak, doch
30°/00 rechts daarvan. We nemen weer aan, dat het verticaal
verschil tusschen D. en K 20 °/00 is en D. zich op 1000 M. afstand
bevindt. De S Ct doet met vizier 300 M. richten op de kruin
van den boom en daarna den mitrailleur over de glijbaan (moet
horizontaal staan!) 30 °/00 naar links verplaatsen. Aangezien het
niet aangaat de richting te controleeren door telkens met de vi
zierlijn naar K. terug te keeren, kan door op of neer verplaatsen
van het vizier in het terrein een hulpmikpunt gezocht worden,
waarop de richting wordt verzekerd.
N. o m. is ook in het laatste geval de richtwijze direct. Vast
houdend aan de letter van het bovenaangehaalde voorschrift
echter zou men zeggen, dat de indirecte richting is toegepast.
Doch berekening of meting van den terreinhoek was nfefnoodig,
want deze werd automatisch gegeven, terwijl ook de zijdelingsche
richting in het laatste geval op zeer eenvoudige wijze tot stand
kwam.
De schrijver van het artikel „Iets over zware mitrailleurs"
zal zich met het laatste niet kunnen vereenigen, want als hij
vraagt welke conclusie te trekken is omtrent de bij de mitr.
compn gangbare opvatting omtrent directe en indirecte richting,
antwoordt hij: „O.i deze, dat bij de Mitr. Compn. het verschil'
in direct en indirect niet schuilt in het al of niet richten op het
doel, zooals bij de artillerie wordt aangenomen, maar in de wijze
van geven van elevatie of richthoek. Zoolang men hierbij werkt
met vizier en korrel, wordt de richting direct genoemd, werkt
men met een kwadrant of luchtbel in den opzet, dan wordt de
richting indirect genoemd. Deze definitie maakt het begrip direct
en indirect tot doode letter".
Schrijver doet het verwijt, dat men het begrip direct en indi
rect maaki tot een doode letter; wij stellen daar tegenover, dat
schrijver door het hangen aan de letter het onderscheid tusschen
direct en indirect maakt tot een dood begrip.
Wat schrijver blijkens zijn bovenaangehaalde zinsnede als
onjuist afwijst is volkomen in overeenstemming met de beteekenis,
welke men bij de artillerie oorspronkelijk toekende aan de be
grippen directe en indirecte richting.Men vindt deze op blz.
\r^ cr\-n* 1 u'-r. ,gemeen tegen »de" Mitr- Compn. Had schr.
Mi i«L' tCr k I°u°rSCfir,ftJV?or de Mitr' ComPn-. deel I, opgeslagen, dan zou:
hij bemerkt hebben, dat dat voorschrift aanhangt de onderscheiding zooals
hij zich denkt. We komen caarop terug.
Sch(: ist m?* zichzelf in tegenspraakhij noemt zelf als hoofdkenmerk van
de indirecte richting het geven van de elev. t.o.v. het horizontale vlak Zie
wat wij hierboven citeerden van blz. 551.
129'
