meende ik de oplossing te hebben gevondenplaatijzerEn keerde daarop terug naar Andir. De foto vertoonde hetzelfde beeld dat wij reeds hadden waargenomen, maar verraadde bovendien nog de werkjes i.enk. Mogelijk dat wij deze laatste zouden hebben gezien als wij van een gunstige positie uit er maar naar hadden gekeken, maar het observeeren uit een vliegtuig is nu eenmaal een minder rustige werkzaamheid dan het bekijken van een foto met een ver grootglas. Afgescheiden nog van de mogelijkheid, om met behulp van stereoscopische opnamen of van bepaalde plaatsoorten en filters een dieper inzicht in den terreinvorm en de verschillen tusschen de terreinkleuren te krijgen, dan door het menschelijke oog kan worden waargenomen, levert de luchtfotografie het groote voordeel op, dat de resultaten van een verkenning worden vastgelegd ter nadere uitwerking en ter vergelijking met vroegere opnamen. Overigens kon ook deze foto weinig méér naar voren brengen wat er onder het bladerdak van de kampoeng schuilde, ja zelfs het gedeelte van de verbindingsloopgraaf (f) dat in de slagscha duw van een boomenrij lag, bleef een geheim. Bovendien bleek het, dat de blauwe vlek (x) zeer slecht uitkwam. Den volgenden dag had ik de gelegenheid de stelling op den grond te bezichtigen. Over de talrijkheid der uitgravingen en onderkomens, die een plaats onder boomen of in de slagschadu wen hadden gevonden stond ik niet zoo zeer verbaasd, als wel over den uitstekend gecamoufleerden indruk die het stelling gedeelte buiten de kampoeng op den „grondwaarnemer" maakte (terloops mag worden opgemerkt, dat eenvoudigheidshalve zij het mogelijk ook taalkundig minder juist in den vervolge zal wor den gesproken van grond- en luchtwaarnemer, in plaats van waarnemer op den grond, of in de lucht). Het leek onbegrijpelijk dat de keurig afgewerkte loopgraven zoo markant zichtbaar konden zijn voor den luchtwaarnemer, terwijl de luchtwaarneming zich toch overigens minder goed leent voor de détailverkenning van niet-bewegende doelen. De blauwe vlek bleek heelemaal niet blauw te zijn, maar groen als de omgeving het was een afdakje van beschilderd zeildoek. Typisch is het ook dat een geverfd afdakje in de nabijheid hiervan (c), dat van plaatijzer was vervaardigd in veel geringer mate onze aandacht had getrokken. Nu moet ik, om het vestigen van een verkeerden indruk te vermijden, onmiddellijk hieraan toevoegen dat het wonderbaarlijke van die fraaie camouflages, die uit de lucht toch zoo duidelijk zichtbaar waren, voor de officieren die de leiding van de werk zaamheden hadden, lang niet zoo'n mysterie was als voor ons. Onder het bezichtigen kon ik tenminste uit verschillende opmer kingen en aanwijzingen opmaken, dat men in vele gevallen proef- materiaal had gebezigd ten einde de theorie aan de practijk te 104

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1930 | | pagina 2