dit vuur zegt S; C est la rafale rapide qui oblige l'ennemi a se
terrer et donne a l'infanterie le signal de serrer au plus prés.
Wanneer blijkt dat de infanterie niet voldoende heeft kunnen
naderen om de stelling te nemen, doordat ze achter geraakt is,
wordt op een gekleurd lichtsignaal het laatste vuur herhaald en
worden alle tijden automatisch met eenzelfde tijdsverschil ver
schoven.
S. geeft aan dat men de opvolgende uitwerkingsvuren ook kan ont
ketenen op aanvraag, maar daar is hij niet voor. Deze wijze
lijkt op het eerste gezicht meer soepel maar is integendeel ge
compliceerd. Wie moet het signaal voor de aanvraag afgeven
Moet het van de voorste linie uitgaan Bv. van een compagnies
commandant? Maar dan zijn de andere onderdeelen misschien
niet gereed om van het vuur te profiteeren. Bovendien heeft men
dan voor elk vuur een bepaald signaal noodig. Er is veel kans
op vergissingen (o a. door vijandelijke lichtsignalen) met nood
lottige gevolgen. Op tijd uitgevoerd laat S. den geheelen aanval
over ongeveer 1500 M. diepte verloopen in 45 minuten. Dit
snelle verloop vermindert de kans op tegenmaatregelen dus ver
hoogt de kans op succes. Natuurlijk blijft ook bij het tijdschema
de mogelijkheid bestaan dat er vertraging intreedt dan wel door
onvoorziene omstandigheden de samenwerking mislukt. Welnu
dan zijn we nog niet achter bij den toestand die zou bestaan
zonder het tijdschema. Dan eerst komt het detachement de liaison
in actie, zij het dan met al de bezwaren en vertraging daaraan
verbonden.
Deze wijze van steunen wordt ook gepropageerd door Kol.
Mozin (W J. 1928 blz. 85) en daarvóór door Etienne (Revue d'
Infanterie Mei '27) Kol. Mozin wenscht ook voor het vuur een
vooraf bepaald plan en in normale omstandigheden volgens een
vast beeld (bv. 2X3 minuten). Voor het afgeven van twee ge
scheiden vuurstooten zou ik weinig voelen, want volgens zijn
eigen opgave moet het wel eens anders. De voorste troepen zijn
daar niet mee bekend, mogelijk zullen zij of wel na den eersten
vuurstoot zich op den vijand werpen en dus zelf verliezen lijden
door den tweeden, of wel zij zullen wachten op een tweede
rafale die niet komt, zoodat de steun voor niets is geweest, om
dat de vijand zich intusschen heeft hersteld. Etienne wees er
reeds op, dat de infanterie meestal prefereert steun op aanvraag,
de artillerie steun op tijd. De laatste wijze heeft in ieder geval'
het voordeel harer eenvoudigheid en als regel leidt alleen een
voud tot het gewenschte doel.
Het vast te stellen plan kan alleen op een juiste wijze tot
stand komen na overleg tusschen de beide commandanten der
samenwerkende wapens; (b.v. in het divisie commando) z.n.
treedt namens den artillerie commandant de berichtofficier op
(somtijds bij de lagere verbinding).
214