dit vuur zegt S; C est la rafale rapide qui oblige l'ennemi a se terrer et donne a l'infanterie le signal de serrer au plus prés. Wanneer blijkt dat de infanterie niet voldoende heeft kunnen naderen om de stelling te nemen, doordat ze achter geraakt is, wordt op een gekleurd lichtsignaal het laatste vuur herhaald en worden alle tijden automatisch met eenzelfde tijdsverschil ver schoven. S. geeft aan dat men de opvolgende uitwerkingsvuren ook kan ont ketenen op aanvraag, maar daar is hij niet voor. Deze wijze lijkt op het eerste gezicht meer soepel maar is integendeel ge compliceerd. Wie moet het signaal voor de aanvraag afgeven Moet het van de voorste linie uitgaan Bv. van een compagnies commandant? Maar dan zijn de andere onderdeelen misschien niet gereed om van het vuur te profiteeren. Bovendien heeft men dan voor elk vuur een bepaald signaal noodig. Er is veel kans op vergissingen (o a. door vijandelijke lichtsignalen) met nood lottige gevolgen. Op tijd uitgevoerd laat S. den geheelen aanval over ongeveer 1500 M. diepte verloopen in 45 minuten. Dit snelle verloop vermindert de kans op tegenmaatregelen dus ver hoogt de kans op succes. Natuurlijk blijft ook bij het tijdschema de mogelijkheid bestaan dat er vertraging intreedt dan wel door onvoorziene omstandigheden de samenwerking mislukt. Welnu dan zijn we nog niet achter bij den toestand die zou bestaan zonder het tijdschema. Dan eerst komt het detachement de liaison in actie, zij het dan met al de bezwaren en vertraging daaraan verbonden. Deze wijze van steunen wordt ook gepropageerd door Kol. Mozin (W J. 1928 blz. 85) en daarvóór door Etienne (Revue d' Infanterie Mei '27) Kol. Mozin wenscht ook voor het vuur een vooraf bepaald plan en in normale omstandigheden volgens een vast beeld (bv. 2X3 minuten). Voor het afgeven van twee ge scheiden vuurstooten zou ik weinig voelen, want volgens zijn eigen opgave moet het wel eens anders. De voorste troepen zijn daar niet mee bekend, mogelijk zullen zij of wel na den eersten vuurstoot zich op den vijand werpen en dus zelf verliezen lijden door den tweeden, of wel zij zullen wachten op een tweede rafale die niet komt, zoodat de steun voor niets is geweest, om dat de vijand zich intusschen heeft hersteld. Etienne wees er reeds op, dat de infanterie meestal prefereert steun op aanvraag, de artillerie steun op tijd. De laatste wijze heeft in ieder geval' het voordeel harer eenvoudigheid en als regel leidt alleen een voud tot het gewenschte doel. Het vast te stellen plan kan alleen op een juiste wijze tot stand komen na overleg tusschen de beide commandanten der samenwerkende wapens; (b.v. in het divisie commando) z.n. treedt namens den artillerie commandant de berichtofficier op (somtijds bij de lagere verbinding). 214

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1930 | | pagina 24