de aandacht op het groote voordeel van autovervoer als middel voor het snel verplaatsen van reserves. Zoo dringt de motor steeds meer in de strategie, de taktiek der moderne legers binnen, zoodanig zelfs, dat volgens sommige schrijvers (o.m. kolonel Fuller) in een toekomstkrijg niet meer de menschelijke, maar de mechanische kracht den oorlog zal winnen. Het mechanisch best uitgeruste leger zal zegevieren. Niet het aantal, doch de snelheid van verplaatsing en bewapening geven den doorslag. Trapsgewijze zal dan ook" tot motorisatie van het leger moeten worden overgegaan. Hoewel Croft, Alléhuat, Camon en andere specialisten op dit gebied omtrent liet motoriseeringsvraagstuk een andere meening zijn toegedaan dan Fuller, zijn allen het er toch over eens dat hierin moet gezien worden een uiting van de behoefte om de beweeglijkheid van het leger te verhoogen. Met deze verhoogde beweeglijkheid zal noodzakelijk gepaard moeten gaan snellere verplaatsing van de verplegingsvoertuigen. De heer Polis wil hiervoor de proviandvoertuigen met paarden- tractie vervangen door proviandauto's. Voor deze auto's is het niets geen bezwaar om de levensmiddelen direct op het spoor wegeindstation af te halen, op een afstand van 25 a 50 K.M. Een schakel in de verdeeling van de levensmiddelen zou hierdoor gemist kunnen worden. De aanvullingsplaatsen (onze hoofdver- strekkingsplaatsenl zullen dan als regel niet meer noodig zijn, het personeel dat op deze aanvullingsplaatsen dienst doet, kan gecombineerd worden met dat, dat op de eindstations werkzaam is, eene vereenvoudiging die ook vermindering van personeel meebrengt. Maar van nog veel meer belang acht hij het, dat het vervoer van de levensmiddelen per autot rein van het eindstation naar de aanvullingsplaatsen niet meer noodig is; een belangrijk deel van den autotrein komt hierdoor beschikbaar voor andere doel einden. Bovendien is eenmaal op- en afladen minder noodig, hetgeen ongetwijfeld de kwaliteit van de levensmiddelen ten goede komt. Voor het halen van de verplegingsartikelen op het eindstation door de proviandauto's en het brengen bij den troep wordt 2 a 4 uur tijds gerekend. Gedurende de overige 20 uren van het etmaal wil de heer Polis dan beschikken over deze proviandauto's voor andere doeleinden. Wil men hiervan echter een nuttig rendement hebben, dan is het niet gewenscht, dat deze auto's in kleine plukjes bij de onderdeelen verdeeld worden. Gebroken moet worden met het idee dat de proviandauto hoort bij den korpstrein van het onder deel. Het proviandvoertuig als zoodanig vervalt. Elk onderdeel krijgt zijn levensmiddelen tijdig thuis bezorgd door den D. G. (Div. groep)-autotrein. 235

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1930 | | pagina 45