Een dergelijke motoriseering, samenvoeging en gebruik van proviandvoertuigen, wordt door den luit. Kol. van den gen. staf van het Ned. leger van Ermel Scherer ten stelligste ontraden. Alle bestaande en grondig doordachte systemen, die vooral in zich sluiten voorzorgen tegen haperingen in den aanvoer, worden hier omver geworpen, om te komen tot een systeem, dat bij de geringste hapering in den aanvoer, de verpleging totaal doet mislukken. De treinafdeelingen kunnen niet alle vervallen, paar- denvoertuigen blijven noodig. Het wegennet in Nederland is niet zoodanig, dat auto's overal kunnen volgen. Enkele auto's kunnen wel éénmaal een slechten zandweg volgen, maar een weg waar een heele divisie met artillerie is doorgegaan, is nog iets anders. De verplegingsauto's zouden dus aan een goeden weg gebon den zijn. De keukenwagens zouden daarheen moeten komen, dus veel van den troep weg zijn. Waar deze auto's van de divisie groeps autocolonne zijn, beschikt de verplegingsofficier nimmer over een voertuig. De autotreinen, die op een gegeven oogenblik de levensmid delen vervoeren van het eindstation, moeten zich in een zeer groot aantal groepen (bataljons en afdeelingsgewijze) splitsen. Al deze colonnetjes moeten goed terecht komen. Ze zouden allen wel door een officier gecommandeerd mogen worden. Van een geregeld verkeer kan geen sprake meer zijn. Overal zouden stafofficieren voor het verkeer moeten zorgen. De reserve voorraden zijn nooit bij den troep, steeds zeer ver weg. Het gebruik van de verplegingsauto's ook voor andere doelein den is hoogst gevaarlijk. De enkele maal, dat dit bij manoeuvres geschiedde, liep reeds op deze zeer kleine schaal, de verpleging in het honderd. Men kreeg de auto's slechts met de grootste moeite bij elkaar, zoodat bij de laatste manoeuvres (in Ned.) streng verboden was de verplegingsauto's voor iets anders dan de verpleging te gebruiken. Overste van Ermel Scherer wijst er dan ook nogmaals nadruk kelijk op, dat thans een systeem wordt toegepast, dat goed werkt en verschillende waarborgen biedt. Het systeem van Kapitein Polis veronderstelt een volkomen gladde, gesmeerde werking, zon der wrijving en zonder stagnatie in den aanvoer. Komt er echter stagnatie, dan is de eenige redding de leus „on se débrouillera" Daaruit kan niets dan ellende voortvloeien. Indien wij thans ons Indisch verplegingsstelsel eens vergelijken met het vorenstaande, komen wij al dadelijk tot de conclusie dat het systeem Polis ook voor Indië onuitvoerbaar is. De door overste v. Ermel Scherer geschetste bezwaren tegen dat systeem gelden in hoofdzaak evenzeer voor ons. Ook wij hebben ver- 236

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1930 | | pagina 46