271
zaken tot het organiseeren van speciale eenheden, welke op het gewenschte
oogenblik ter beschikking worden gesteld van de infanterie. Bijgevolgeen
voorschrift voor het gebruik van tanks als „engins d'infanterie" dat formuleert
de tactische regels welke de infrnterie en het kader van de tanks moeten
kennen
„règlements de manoeuvre", alleen bestemd voor het kader van de tanks,
en welke het optreden van de tankformaties regelen.
Aan de hand van deze vooropstelling gaat schr. na waarom de bestaande
voorschriften (Instruction provisoire sur l'emploi des chars de combat comme
engins d'infanterie, van 23 Maart 1920 Projet de règlement de manoeuvres
des unites de chars légers, van 11 Maart 1920; Projet de règlement de ma
noeuvres des unites de chars „Mark V étoile") moeten worden vernieuwd.
In No. 446 (November 1929) wordt besproken „P Instruction sur V emploi
des chars de combat du 24 janvier 1929".
Tactiek.
Mil. Wochenblatt. No. 17. November 1929. „Zwischen Infanterie und
Tanks". Een bespreking van het artikel in M. W. No. 13 (zie l.M. T. blz. 188).
„De gegevens zijn dikwijls fout, de beginselen verouderd, zoodat uit het
overzicht de indruk zou kunnen ontstaan als moet men de Franschen in
vechtwagenvraagstukken niet au sérieux nemen. In werkelijkheid zijn echter
de Franschen die gelijktijdig met de Engelschen de tanks in den grooten
oorlog hebben geschapen, veelal ervaren tactici en technici, al volgen ze ook
andere methoden dan de Engelschen en dan wij het zouden doen, als we
vrijheid van handelen hadden. Om nu geen onderschatting der Franschen op
het gebied van vechtwagens te laten opkomen, behoeven de opgaven van
schr. eenige terechtzettingen".
Mil. Wochenblatt. No. 21. November 1929 Zusammenarbeit zwischen
Infanterie und Tanks". Naar aanleiding van een bestrijding in No. 17 van
het M. W. van zijn artikel in No. 13 van dit tijdschrift (zie ook I. M. T. blz.
188 en het bovengenoemde artikel) licht de schr. nog eens zijn betoog over
de vechtwagens, waaraan men niet te veel gevechtskracht mag toekennen,
toe door te wijzen o. a op het Fr. Infanterie-reglement waaruit blijkt dat
ook de Fr. zich op het standput stellen dat de vechtwagens de aanvalskracht
van de infanterie verhoogen, echter de infanterie niet kunnen vervangen zij
alléén kunnen het terrein niet behouden (occuper), hun gewone taak is de
infanterie begeleidenmiddelbare en zware vechtwagens kunnen van groot
voordeel zijn als hulpwapen bij den aanval op zeer sterke stellingen, waarop
hevig voorbereidend vuur door zware artillerie is afgegeven.
AUgemeine Schweiz. Miiitarzeitung. No. 12. December 1929. Lefeu
offctisif de l'infanterie en montagnekolonel Touchon. „De groote nieuwig
heid van het infanterie-reglement is, dat het ons geeft een „doctrine du feu
offensif' van de infanterie. Het bepaalt zich niet tot de verzekering van de
kracht ervan; het omschrijft de „base de feu" en „I'échelon de feu" evenals
hunne wederzijdsche taken. Het geeft aan de infanterie de te volgen methode
om zelf haar eigen aanvallen voor te bereiden en te begeleiden, zooals reeds
sedert lang werd aangegeven door „l'Instruction provisoire sur l'emploi tacti-
que des grands unités". Als slot van zijn talrijke voorbeelden uit het optreden
in den wereldoorlog geeft schr. zijn conclusies, waarin we o. a. lezen: „Het
is wel aan „la manoeuvre" dat de „infanterie alpine" haar succes moet vragen,
maar de manoeuvre is het vuur dat zich verplaatst, zooals de aanval is het
vuur dat vooruitrukt"
La Revue d'infanterie. No. 445. October 1929. „La progression sous
les feux d'infanterie", kaAtein d'Olce. „De sprong is een plotselinge verplaat
sing van veranderlijken duur, maar betrekkelijk kort. De man richt zich plot
seling op, loopt gedurende eenige oogenblikken, vervolgens werpt hij zich op
den grond. Op deze wijze kan hij aan de vijandelijke kogels ontsnappen als
hij reeds ligt wanneer die op zijn hoogte passeeren". „Uit deze definitie kan
men afleiden dat de opvolging der sprongen snel moet zijn. De ruimte waar-
