bende ruim van achterladers w. o. repeteergeweren voorzien, die zich opgesteld had achter een kleine op 100 M. van de patr. verwijderde terreinverhooging en in een langs de W. zijde daarvan loopende loeëng. Door dezen hevigen vuuroverval verrast, wierp de slechts 15 karabijnen tellende brig, zich op den grond. Slechts met moeite kon Buys zijn troep vooruit krijgen naar een op 50 M. van de vijandelijke stelling gelegen boschje. Hier aangekomen deed Buys tot opvoering van het moreel en om zijn troep in de hand te krijgen een salvo afgeven. Veel dekking vond de pa trouille hier echter niet tegen het goed gericht vijandelijk vuur, waarom de patr. comdt. besloot tot den stormaanval over te gaan. De door Buys en enkele marechaussees ingestelde voor- waartsche beweging had al dadelijk dit gunstig gevolg, dat de vijand, op eigen lijfsbehoud bedacht, minder juist richtte en veelal te hoog schoot. De aanval kon echter door de natte sawah, waarin men tot de knieën wegzonk, niet met de gewenschte snelheid plaats vinden. Reeds dicht bij de vijandelijke stelling ge komen, zag It. Buys dat hij slechts door den brig, coindt., sergt. Zon, en 3 Amb. marechaussees, waarvan 2 gewond, gevolgd werd, terwijl de rest der brig., deels onder een Inl. korpl. terug geweken was naar het bedekte terrein, deels in de sawah ver spreid, achtergebleven was. Toch zette Buys met de hem verge zellende dapperen den aanval door, hopende door dit voorbeeld den moed der overigen te verlevendigen en hen tot het offensief aan te sporen. De vijand, slechts die enkele onverschrokkenen op zich ziende aankomen, snelde hen met het blanke wapen onder luid geschreeuw tegemoet. Toen hij echter daardoor in het vuur van zijn eigen schutters kwam, begon hij te weifelen en deinsde onder het vuur der patr, dat hem eenig verlies berokkende, naar zijn stelling terug. Luit. Buys maakte on middellijk gebruik van deze onverwacht gunstige wending in zijn benarden toestand, wenkte met de sabel in de richting van den gam- pong rand van Langsa, alsof hij aan een daar aanwezige, te hulp snellende troep teeken gaf den vijand om te trekken en attakeerde met de grootste onverschrokkenheid. De vijand, door deze list in den waan gebracht, dat hij in den rug bedreigd werd, wachtte dien aanval niet af, doch verliet ijlings zijn stelling en verdween in het bedekte terrein. In de stelling gekomen, werden slechts bloedsporen gevonden. Na de bri gade verzameld, de gewonden verbonden en afgegeven te hebben aan het kort daarna ter plaatse komend peloton Cav., werd de vervolging, gesteund door de inmiddels van Lam Meulo aansluitende brigade, voortgezet, doch zonder succes. Al moge uit dit voorbeeld blijken, hoe noodzakelijk het is aan een gevecht een behoorlijke verkenning te doen voorafgaan, anderzijds wordt hierdoor aangetoond, hoe een onverschrokken houding, zelfs in hachelijke omstandigheden, tegen verzetslieden steeds tot succes leidt. 364

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1930 | | pagina 96