namen, tevens de geleverde hoeveelheden en de verlangde prijzen
vermelden
Op voorstel van de commissie worden de vergoedingen vast
gesteld door de betrokken militaire autoriteit.
Uiterlijk na 3 dagen wordt deze beslissing ter kennis van den
burgemeester gebracht, die hiervan weer na uiterlijk 24 uur me-
dedeeling doet aan betrokkenen. Laatstgenoemden hebben dan
14 dagen den tijd, om den burgemeester er van te verwittigen,
of zij met de vergoeding genoegen nemen of niet. Laten zij dit
na, dan wordt aangenomen, dat zij de vergoeding aanvaarden.
Bij weigering behooren zij dit te motiveeren en den verlangden
prijs op te geven (nogmaals dus). In dit geval beslist de
gewone rechter.
De aanvaarde vergoedingen worden door de Intendance in
totaal aan de gemeente overgemaakt. In tijd van oorlog kan
worden betaald met schatkistbons, rentende 5 °/0 's jaars vanaf
den dag der levering.
Na verzilvering van het mandaat of na inwisseling van de
schatkistbons zal tenslotte de burgemeester het aankomende aan
de betrokken inwoners doen uitbetalen.
Men kan niet anders zeggen, dan dat in Frankrijk deze aange
legenheid aldus op een voorbeeldige manier is geregeld; zoowel
de militaire bevelhebbers, als de inwoners, weten volkomen, waar
zij ingeval van mobilisatie aan toe zijn.
Het groote voordeel van deze wettelijke regeling tot in details
is wel gelegen in de omstandigheid, dat zij reeds meer dan een
halve eeuw van kracht is, waardoor de toepassing in voorkomende
gevallen door de betrokkenen nagenoeg niet meer als een rechts
krenking wordt aangevoeld, hetgeen van meer belang is, dan het
feit, dat het hier inderdaad geen rechtskrenking is.
Duitschland.
Gegevens omtrent de regeling van de toepassing van machts
middelen in tijd van oorlog werden aangetroffen in het „Kriegs-
verpflegungsvorschrift" van 1909 en in „Führung und Gefecht der
verbundenen Waffen" van 1923 (par. 894 en 895), waaruit blijkt,
dat de bevoegdheid tot toepassing kan worden ontleend aan de
„Gesetz über die Kriegsleistungen vom 13 Juni 1873".
Volgens par. 1 dezer wet treedt vanaf den eersten mobilisatiedag
de verplichting tot alle „Leistungen", zooals leveranties, diensten,
enz., in werking.
Opvallend is echter het voorbehoud, gemaakt in par. 2, welke
bepaling luidt
„Diese Leistungen sollen nur insoweit in Anspruch genommen
„werden, als für die Beschaffung der Bedürfnisse nicht ander-
„weitig, insbesondere nicht durch freien Ankauf, bzw. Bezahlung
,,oder durch Entnahme aus den Magazine gesorgt werden kann".
518
