1. VORDERING EN INBEZITNEMING.
Een onderwerp van juridische oorlogsvoorbereiding
door
G. I. van LEEUWEN.
Ie Luitenant Mil. Adm.
Een woord vooraf.
„Wel, in dat geval gaan we tot vordering over".
Hoe vaak hoort men dit niet zeggen tijdens oefeningen op de
kaart en andere besprekingen, waarbij de legerverpleging een rol
speelt.
Maar is in Indië „vordering", „requisitie", of hoe men het
noemen wil, wel mogelijk, m. a. w. bestaan er in Indië wettelijke
bepalingen, waaraan de militaire autoriteiten in bijzondere om-
standighttkn het recht kunnen ontleenen tot het hanteeren van
dergelijke machtsmiddelen, als vordering, inbezitneming, enz.
Ziedaar een vraag, welke ik mij reeds lang had gesteld, toen
ik in Holland zijnde de opdracht kreeg juist van dit onder
werp een studie te maken.
En juist, omdat mij daarbij bleek, dat bijv. „vordering" in Indië
eigenlijk in het geheel niet bestaat en „inbezitneming" wordt ge
volgd door een veel te grooten nasleep van administratieve for
maliteiten, leek het mij gewenscht aan de resultaten van deze
studie, door ze te verwerken in een tijdschriftartikel, ruimere be
kendheid te geven.
De bedoeling van deze publicatie is niet anders, dan de aan
dacht te vestigen op deze lacune in onze juridische oorlogs
voorbereiding.
Inleiding.
Als men bedenkt, wat in verband met de steeds stijgende
eischen, welke aan voeding en hygiëne worden gesteld voor
de verpleging van een modern leger noodig is, zal het duidelijk
zijn, dat het heel wat moeite moet kosten, om al dit benoodigde
steeds op den voorgeschreven tijd en plaats ter beschikking van
de troepen te kunnen stellen.
Het betreft hier in ruimen zin
509
Le mode d'acquisition a l'amiable
peut fort bien, en campagne, ne pas
donner de résultats.
L' Intendance en campagne
de G. NONY.
