En voor dat doel is onze K. M in zijn huidigen vorm bij uitstek geschikt, en is er in de groep niet de minste behoefte aan een affuit, evenmin aan verlengde steunvoeten en wat er nog meer voor verzwarende nieuwigheden in de maak zijn. Ook niet aan een veel te groote hoeveelheid munitie, die thans elke K. M. meekrijgt. Wij komen op dit laatste straks terug. II De Vickers mitrailleur kaliber 6,5. Hierover kunnen wij kort zijn. De Kapitein Tielrooij en anderen hebben ook in dit tijdschrift reeds voldoende aangetoond hoe moeilijk dit wapen in den aanval met succes is te gebruiken, hetgeen trouwens in den oorlog reeds het ontstaan van den lichten mitrailleur tengevolge had. Zijn zware mitrailleurs dan overbodig? Neen, dat zeker niet, doch ze behooren niet in de voorste lijn, tenzij in de verdediging en in speciale gevallen bij den aanval. Doch hierop bouwt men geen organisatie en bewapening van een veldleger. Ook volgens ons behoort de zware mitrailleur te worden beschouwd als infanterie vlakbaan geschut en dienovereenkomstig te worden geconstrueerd en de bediening georganiseerd In staat op den afstand van 3000 m. tot het oogenblik waarop de compagieën zelf het vuurgevecht ter hand nemen, dat is tusschen 800 en 500 m de nadering van het regiment te steunen o. a. door het vijandelijke zware mitrailleur en ander infanteriege- schutvuur door strooivuur op de bediening onzeker te maken en zoo mogelijk te dooven. Omdat wij voor dat doel als regel geen infanterie batterijen beschikbaar zullen hebben, gezien onze zwakke artillerie, en infanterie krombaangeschut (Stokes-Brandt-mortier) eerst mag worden ingezet, nadat de plek van die vijandelijke zware mitrailleurs met meer zekerheid is vastgesteld geworden dan normaal boven 1000 m. in onze terreinen mogelijk is. Kan de constructie van die zware mitrailleurs zoodanig ge schieden dat zij, ook nadat de voorste infanterie minder dan 500 m. van den vijand is, nog voortgezet vuur over die infanterie kunnen afgeven op de vijandelijke voorste lijn, zooveel te beter, maar een strikten eisch vinden wij dat niet. Het zal ook wel duidelijk zijn, dat wij verhooging van de dracht der huidige Vickers van meer belang vinden, dan kalibervergrooting tot 13 a 15 m m. Voorts kan de zware mitrailleur in latere stadia van het ge vecht met succes worden aangewend tot belemmering van de verplaatsing en inzet van 's vijands reserves. Uit dit vorenstaande vloeit voort dat wij de zware mitrailleurs niet organiek in het bataljon ingedeeld zouden willen hebben, doch dat ze behooren te blijven in het regiment. Toebedeeling aan een bataljon van een of meer sectieën in bijzondere gevallen blijft natuurlijk altijd mogelijk. III. Doch wie neemt nu de taak over van den zwaren mi- 535

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1930 | | pagina 27