Rennenkampf, ou par la défensive contre l'un et l'autre; tout cela dépendait, en effet, surtout de 1'attitude que prendrait Ren nenkampf lui même". Ik heb bij deze détails langen tijd stil gehouden omdat ik ge loof verplicht te zijn aan de nagedachtenis van den generaal v. Prittwitz hier duidelijk aan te toonen, dat door hem de voor naamste maatregelen zijn getroffen voor den slag bij Tannenberg, terwijl de publieke meening tot op heden niets anders van hem weet, dan dat hij voornemens is geweest tot achter den Weichsel terug te trekken. Overigens dacht hij er reeds aan om het I R. K. en het XVII K. mede in linie te brengen. Het moet duidelijk zijn, ook voor hem, die geen militaire op leiding heeft ontvangen, dat men op dat oogenblik de mogelijk heid nog niet onder oogen kon zien om deze beide korpsen in Zuidelijke richting aan te zetten (cursiveering van mij d.C.) Niemand mocht inderdaad aannemen, dat generaal Rennenkampf, toen hij op 21-8 in den morgen het bericht van het teruggaan der Duitschers ontving, werkeloos ter plaatse zou blijven; men moest integendeel verwachten, dat hij met al zijn krachten tot een hardnekkige vervolging zou overgaan. Bij de O. H. L. had een telefonisch onderhoud tusschen gene raal v. P. en generaal von Moltke het oorspronkelijke voornemen om tot achter den Weichsel terug te gaan kenbaar gemaakt; de daarop volgende wijziging in de plannen bleef der O. H. L. onbekend. De O. H. L keurde het oorspronkelijk besluit niet goed en riep den generaal v. P. en den chef van zijn staf terug''. En uit den aanvang van het 111e hoofdstuk „Het is ongetwijfeld nutteloos om de vraag in debat te bren gen of wij de overwinning van Tannenberg zouden hebben behaald zonder de verandering in het legercommando. Overigens geloof ik voor mij deze vraag bevestigend te mogen beantwoor den, hoewel het succes misschien niet zoo volkomen zou zijn geweest, want de voormalige commandant bezat niet de er varing heeft dit aangetoond de onontbeerlijke energie. Er ontstonden voorts dadelijk weer nieuwe moeilijkheden met generaal von Frangois (1 korps-d.C.,) en ik weet niet of de voor malige commandant deze even snel zou hebben weggeruimd als generaal Ludendorff dit deed, en of hij de zenuwspanning zou hebben verdragen van de volgende dagen toen iedereen zich afvroeg „zal Rennenkampf al dan niet voorwaarts gaan In Tannenbergwie es wirklich war" geeft Hoffmann een eenigszins uitvoeriger, maar overigens gelijkluidende beschrijving van de gebeurtenissen in den avond van 20-8. Maar er worden ook nieuwe gegevens bekend gesteld. 583

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1930 | | pagina 75