andere legers heeft geregeld, waarvoor zijn gekozen het Engel-
sche, Fransche, Duitsche en het Nederlandsche leger.
Engeland.
Het is niet mogen gelukken, in de Engelsche wetgeving be
palingen te ontdekken, op grond waarvan legeraanvoerders in
tijd van oorlog de bevoegdheid zouden krijgen tot het bezigen
van machtsmiddelen „in eigen land", zoodat wordt aangenomen,
dat een dergelijk „noodrecht" in Engeland niet bestaat.
Wel bevat „Chapter XX" van „Field Service Regulations" (Vol. I-
Org. and Adm. 1923) een uitgebreide regeling van de wijze van
„Utilization of the local resources of a country", maar blijkens
een aan het hoofd gestelde „note" mogen deze bepalingen nim
mer in het Vereenigd Koninkrijk of eenige van hare overzeesche
bezittingen worden toegepast.
Blijkbaar wordt in de Field Service Regulations ook in dit
opzicht de mogelijkheid van een strijd op Engelsch gebied uit
gesloten geacht, een uitgangspunt, dat in Engeland ook in andere
opzichten veelal wordt aanvaard.
F r a n k r ij k.
Na de Napoleontische oorlogen, waarin de Fransche legers
zich in eigen land niet ontzagen van machtsmiddelen gebruik te
maken ten behoeve van hunne verpleging, trad een reactie in de
denkbeelden in, volgens welke de eigendom en de vrijheid in
hoogere mate moesten worden geëerbiedigd.
Het gebruik maken van machtsmiddelen werd zelfs in de
militaire reglementen niet meer genoemd als een uiterst hulp
middel om zich van het noodige te voorzien.
De oorlog 1870-1871 heett ook deze opvattingen weer gewijzigd,
zoowel door het voorbeeld, dat de Duitschers gaven, als tenge
volge van de duidelijk aan den dag getreden noodzakelijkheid,
om aan de militaire bevelhebbers in oorlogstijd bijzondere be
voegdheden in dit opzicht te verleenen.
Na dezen oorlog is men er dan ook toe overgegaan, deze
bevoegdheden wettelijk vast te leggen en wel in de „Loi relative
aux réquisitions militaires" van 3 Juli 1877, gevolgd door het
„Décret portant réglement d'administration publique pour l'execu-
tion de la loi sur les réquisitions militaires" van 2 Augustus 1877.
In de Fransche voorschriften zijn de bepalingen van wet en
besluitmeest letterlijk verwerkt, zoo bijv in:
„Instruction provisoire sur le service en campagne, 1925",
Titre XIII; „Alimentation en campagne. 1924", Chapitre II,
art. 38.
De materie is dan als volgt geregeld
Het recht tot vordering van leveringen in natura (alsook van
persoonlijke diensten) ontstaat bij mobilisatie.
Generaals, commandanten van legers, legerkorpsen, divisies
516
