Pruisen en het land beoosten de Weichsel moesten desnoods
tijdelijk opgeofferd worden, teneinde in staat te zijn tegen Frankrijk
voldoende krachten voor een vernietigingsslag aan te
zetten.
In 1912 (mededeelingen van zijn schoonzoon, generaal von
Hahnke) neemt Schlieffen, in een operatieve uitwerking van dezen
slag tegen Frankrijk en de niet onwaarschijnlijke bondgenooten
Engeland en België, een nieuwen factor in beschouwingde
mogelijkheid bestaat dat bij een snel en eensgezind optreden
der bondgenooten het „nauw"' Antwerpen Namen door den
zwenkenden Duitschen vleugel niet t ij d i g kan worden bereikt
vóór den tegenstander.
Daardoor vervalt voor dien vleugel de mogelijkheid tot ont
plooiing, en zoodoende van huis uit de omvatting van den
vijandelijken linkervleugel.
Heeft de tegenstander, die in de laatste jaren bovendien met
een uitgesproken offensieven geest is bezield (de Grandmaison,
les jeunes Turcs), die lijn vóór de Duitschers bezet en dus
het front Antwerpen-Namen-Givet-de Maas-Fransche vestingfront
aan beide zijden aangeleund ingenomen, dan zal hij
op dat deel van zijn front, waar hij door de Duitschers niet
wordt aangevallen en gebonden, zeer waarschijnlijk zelf tot
den aanval overgaan.
Daarom moeten de Duitschers het front van de vesting
Frankrijk in z ij n geheel aangrijpen alleen de doorbraak
op een zich daartoe eigenend en met zwaren artilleriesteun
daarvoor rijp gemaakt frontgedeelte, kan dan tot een beslissing
leiden.
Tusschen Belfort en Epinal zal daarbij weinig meer dan een
afsluiting van dat frontgedeelte kunnen worden verkregen.
Tegen de forten langs den Boven Moezel zal men volgens de
regels der belegeringskunst te werk moeten gaan
Echter, een doorbraak op het frontgedeelte Verdun Belfort
kan uitsluitend gelukken, indien de Duitschers beneden Verdun
over de Maas zijn, als de rechtervleugel de Fransche grens is
gepasseerd.
„Nach wie vor ist daher das Vertrauen auf einen überragenden
und tief gestaffelten rechten Flügel zu setzen, der allmahlich
die ganze Linie vorwarts bringen wird".
Is deze sterke rechtervleugel eenmaal ter hoogte van de lijn
Abbéville-St. Quentin-Rethel-Verdun gekomen, dan moeten de
Franschen langzamerhand overgaan tot ontruiming van de lijn
Verdun-Belfort
De algemeene terugtocht zal in dat geval wel gedwongen
worden in de richting La Fère Reims en vervolgens op Parijs.
De geheele Duitsche legermassa van den rechtervleugel volgt
deze teruggaande beweging, altijd weer óver den Franschen
759
