Een derde g. s.-systeem is het z. g. weerstandssysteem
(S. H.). Het principe van dit systeem is weergegeven in
fig 5. Hier is de gever een ringvormige weerstand R., welke
bij twee diametraal gelegen punten 1 en 2 aan een gelijk-
stroomnet ligt, terwijl de ontvangers weer alle gewone w. s -
machines zijn, gelijk aan die van het w. s.-systeem. Doordat
nu echter het magneetgestel bekrachtigd wordt met g. s., is
het hoofdveld een gelijkveld. Van een eigenlijke inductiewer
king zooals dat het geval is hij het w. s. systeem is dus nu
geen sprake meer (de netspanning is constant). De drie deelen
der ankerwikkeling van R zijn verbonden met drie contact
borstels 3, welke over den weerstand R. verstelbaar zijn
Deze borstels 3 staan 120° uit elkaar en zijn van elkaar
geisoleerd. Ook hier krijgen we dus drie circuits, die elec-
trisch met elkaar in verbinding staan. Het is nu gemak
kelijk in te zien, dat de drie aan de ankerwikkeling via R.
toegevoerde spanningen in grootte en richting geheel be-
heerscht worden door den stand der drie contactborstels.
De resultante der drie gelijkspanningen doet weer een ver-
effeningsstroom ontstaandoor electrodynamische werking
tusschen deze stroom (c q. het door deze opgewekte gelijk
veld) en het hoofdveld wordt het anker bij den ontvanger
gedraaid net zoo lang tot de vereffeningsstroom is verdwenen
d. i. tot het anker over precies denzelfden hoek is gedraaid
als de borstels bij den gever.
De weerstandsbank wordt normaal uitgevoerd voor 18,
24 of 36 wijzerstanden de bedrijfsspanning is 24-E30 volt.
Een systeem, in principe overeenkomend met het boven
staande (S H.), is dat van Neufeld Kuhnke. De gever
heeft echter 2 contactarmen, die loodrecht op elkaar staan
rotoren der gevers dragen op een koperen trommel 2 lood
recht op elkaar staande wikkelingen.
De A. E. G. 2) brengt een dergelijke constructie op de markt
met drie contactarmen, dus weer als S. H.
Een bekend Fransch systeem is dat van Granat, overeenko
mend met het wisselstroom-systeem van S. H 3); de voeding
van gever en ontvanger heeft hier plaats uit een g s-net.
In Engeland vindt men voor centrale vuurleidingstoestellen
het z.g. „Fire director''-systeem, uitgevonden in 1905 door ad
miraal Percy Scott, als eerste practische uitvoering der proefne
mingen op dit gebied. Het wordt geconstrueerd door de Vickers
fabrieken.
799
E. T.Z. 1920
2) Allgemeine Elektrizitats-Gesellschaft.
3) Zie Marineblad 1929 p 257.
