920
Infanteriebewapening.
Militarwlssenschaftliche und technische Mitteilungen. Mei-Juni-iiunimer
1930. „Leistungssteigerung der Infanteriewaffen", kolonel Ir. Pummerer.
Ook in het Oostenrijksche leger werden proeven gehouden met den „Riick-
stoszfanger Ottomansky" (zie ook I.M.T. blz. 610), en wel ook hier met den
lichten mitrailleur Furrer op afstanden van 100, 200, 300, 400, 600, 800 en
1200 meter". De uitkomsten van deze door het Oostenrijksche legerbestuur
bevolen proeven komen geheel overeen met de door kapt. Daniker medege
deelde gegevens en toonen opnieuw de bijzondere voordeelen aan, welke te
bereiken zijn door toepassing van den „Riickstoszfanger (terugstootrem)".
Tactisch gebruik van zware mitrailleurs.
Bulletin beige des sciences militaires. No. 5. Mei 1930. Onder „Chro.
nique de Vinfanterie" vinden we vermeld „la doctrine francaise de l'empb
des mitrailleuses dans 1'offensive", D. S.
„Ten slotte, de zeer bedekte terreinen, de vlakke open terreinen of met
golvingen loodrecht op de marschrichting, gescheiden door afstanden grooter
dan de werkzame dracht der wapens, leenen zich niet tot vuur over eigen
troepen en dwingen tot verdeeling der mitrailleurs tusschen de eenheden der
voorste gevechtslinie". „In ons land komen zij (die terreinen) in elk geval
veelvuldig voor. Daarom spreekt ons reglement niet van het gecentraliseerd
gebruik van mitrailleurs bij het bataljon en beveelt als normaal aan hunne
verdeeling per peloton, in zijn geheel of als maximum, tusschen de compag
nieën van het voorste échelon".
Tactisch gebruik der artillerie.
La revue d'infanterïe. No. 452. Mei 1930. ,,L'accompagnement et 1'appui
direct de l'infanterie pour l'artillerie. Desiderata et possibililés"generaal
Challéat. „De „artillerie d'accompagnement immédiat" moet naarmate van het
voorwaarts gaan van de infanterie, opvolgende stellingen innemen, welke van
te voren door den commandant van de begeleide infanterie worden gekozen,
als gevolg van de voorstellen van den commandant der „artillerie d'accom
pagnement". De gekozen stellingen moeten voldoen aan de volgende eischen
die „artillerie d'accompagnement" gelegenheid bieden er gemakkelijk te ko
men, in stelling te komen en te schieten zonder bij deze handelingen te
worden blootgesteld aan aardwaarneming door den vijand;
ze moeten zich leenen voor vuur op kleine afstanden van 1000 a 1500 meter
over de eigen infanterie heen".
„De moeilijkheid, om de „artillerie d'appui direct" in actie te brengen, is
zooals men weet, om de vuuraanvragen van de infanterie tot aan de stukken
over te brengen. Tot dat doel gebruikt men de telefoon; maar wanneer aan
dit verbindingsmiddel iets hapert, kan er zeer veel tijd voorbij gaan, vóór
de infanterie den steun kan krijgen. Dus, als zij een vuur gevraagd heeft, is ze
verplicht te wachten tot het is afgegeven, wil ze niet de kans loopen onder
het vuur te komen dat ze zelf heeft aangevraagd".
Revue d'artillerie. No.'s 4 en 5. April en Mei 1930. „L'artilleriedans
l'offensieve en guerre de positions", H. Brunet en N. Aizier. Het vervolg van
een uit het Duitsch vertaald artikel Die Artillerie beim Angriff im Stel-
lungskrieg"), waarin thans wordt behandeld het nemen van het bruggenhoofd
van Toboly op 3 April 1917.
Gasoorlog.
Mavors. No. 5. Mei 1930. „De gasalarmeering c.a. bij het aanvallend
gevecht", luitenant E. E T. Dulfer. Naar aanleiding van het vorige artikel
terzake (zie I.M.T. blz. 723) wordt opgemerkt:
„le. In de praktijk blijkt dat het een zwaar bepakten, met van alles behangen
infanterist niet lukt het masker tijdens een snelle verplaatsing in de alarm
stelling te brengen. Het masker zal dus meermalen van de ruststelling uit,
in de beschermingsstelling gebracht moeten worden. Daar dit ongetwijfeld
