Echterdeze versterking kon niet vóór den volgenden
dag haar inwerking doen gevoelen, zoodat het 1 korps op den
30en op eigen kracht is aangewezen.
De commandant van het 1 korps en één van zijn ondercom
mandanten, aan wien het belangrijkste onderdeel van het tijde
lijke defensief was opgedragen, toonen zich ten volle voor hun
taak berekendhet detachement onder den majoor Schlimm (2
bataljons en 2 batterijen) verdedigt hardnekkig de hoogten ten
Z. van Neidenburg, gesteund door alle artillerie, welke de ge
neraal v. Frangois geleidelijk aan in de omgeving van Gregersdorf
verzamelt, en moet eerst tegen het invallen van de duisternis,
met omvatting bedreigd, Neidenburg loslaten.
Deze plaats wordt daarop door de 3e Russische Gardedivisie
bezet. De krachtige weerstand door het detachement Schlimm
geboden „avait écarté tout danger pour les troupes d'investisse-
ment" (Hoffmann).
Den 31en 's morgens komen de versterkingen aan. Maar
als op den 31en de generaal v. Frangois tot den algemeenen
aanval wil overgaan, vindt hij geen tegenpartij meerde comman
dant van het Russische 1 korps heeft in den nacht rechtsomkeert
gemaakt
Inderdaad was de offensieve geest, zelfs van de Russische
garde, niet buitengewoon gebleken.
„S'il avait réussi" aldus Hoffmann „par un assaut rapide, a
repousser le détachement Schlimm et a attaquer les 7 bataljons
de la 2e division qui se rassemblaient lentement a Gregersdorf,
la situation du Ier corps d'armée allemand pouvait devenir mau-
vaise, Peut-être pouvait-il ouvrir une brèche par laquelle une
partie de ses camarades encerclés auraient réussi a s'échapper".
Tenslotte wijst Hoffmann erop hoe de „afsluiting-Frangois"
met 29 bataljons over 50 K. Af. weliswaar de Russische troepen,
en vooral de Russische aanvoerders, in den vicieuzen cirkel heeft
gehouden, maar hoe dit tegenover goede en goed aangevoerde
troepen nimmer zoude zijn gelukt.
En hij haalt het eenige voorbeeld aan, waarbij Duitsche troepen
door de Russen omsingeld zijn (Brzezinny) en waarbij de Duitsche
generaal von Litzmann zich zonder meer aan het hoofd van zijn
troepen stelde en den doortocht forceerde.
Het was alweer „das Gliick von Tannenberg'dat een in wezen
gevaarlijke onderneming van een wel overmatig stoutmoedigen
Duitschen aanvoerder niet in een katastrofe, doch in een veel
minder te verwachten overwinning omzette.
Het bovenomschreven fragment uit den slag beoogt niet de
verdiensten van den generaal von Frangois te verkleinen.
Die verdiensten zijn, doch niet in den door den heer Winston
Churchill zeer hoog ingezetten juichtoon, door alle gezaghebbende
critici erkend.
967
